Hıristiyanlığa Reddiye
(ANSELMO TURMEDA)
Aslen Anselmo Turmeda adında bir İspanyol papazı iken, bilahare İslamiyeti
kabul eden muhtedi Abdullah Tercüman’ın, Hıristiyanlığı çürüten
“Tuhfetü’l-Erib Fi’r-Reddi Ala Ehli’s-Salib” isimli eseri bu batıl dinin karanlık yüzünü görmemiz için bütün Müslümanların okuması gereken bir eser.
Bu gün “bütün dinleri bir merkezde toplayacağım” diyenler bu eserleri sağlıklı bir şekilde tahlil etseydi böyle hezeyanlarda bulunamayacaklardı. Papaz bile Müslüman olunca bıraktığı batıl dindeki yanlışlıkları birbir sıralıyor, bizim Müslüman bildiklerimiz “aman darılırlar”diye ses çıkartmadıkları gibi onların hak yolda olduğunu ima edecek söz ve davranışlar içerisine giriyorlar.
Bu nedenle kitabı iyi okuyun…
İşte size Eserin içerisinden küçük bir bölüm:
Metta İncilinin dördüncü babında: Şeytan, İsa Mesih’in kendisine secde etmesi için davette
bulundu; Ona dünyanın memleketlerim ve güzelliklerini gösterip:
«Bana secde et, bunların hepsini sana vereyim», dediğinde, Mesih ona: «Her insana AIlah’dan başkasına ibadet ve secde etmemek yazılmıştır» diye cevap verdi.
Eğer Hazret-i İsa (A.S.) ilah olsaydı, şeytan ona böyle söz söylemeğe cesaret edemezdi. Bu
sözüyle Hazret-i Mesih, varlığı vacib olan Allahü Teala’dan gayrıya secde edilmiyeceğini bildirmiştir.
Bu nedenle kitabı iyi okuyun…
TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKALYIN
Hıristiyanlığa Reddiye
ABDULLAH TERCÜMAN
(ANSELMO TURMEDA)
Aslen Anselmo Turmeda adında bir İspanyol papazı
iken, bilahare İslamiyeti kabul eden muhtedi Abdullah
Tercüman'ın, Hıristiyanlığı, çürüten «Tuhfetü'l-Erib
Fi'r-Reddi Ala Ehli's-Salib» isimli Arapça eserinin
tercümesidir.
ÖNSÖZ
Yolunu şaşırmış bir kimseye — sırf Hak rızası için — rehberlik etmek, muhakkak ki, asilane bir
harekettir. Hele bu yol, insanı Allah'a götüren ebedi kurtuluş yolu olursa. Bazı dinler vardır ki, Allah’ın
lütuf ve inayetini sınırlı sayıda şahıs ve topluluklara tahsis eder, geri kalan insanları bundan mahrum
kılarlar. Mesela Hinduizm'de kurtuluşa erebilmek için bu dinin rahibi, yani "brehmen olmak lazımdır.
İş bununla da bitmez; brehmen olabilmek için de, brehmenler kastına (= dini sınıfına) bağlı bir ailenin
çocuğu olmak gerekmektedir. Bu dinde misyonerlik hareketi tabiatiyle yoktur.
Diğer bir takım dinler vardır ki, doktrinlerini bütün dünyaya yayarak, insanlığı kendi bayrakları
“Tuhfetü’l-Erib Fi’r-Reddi Ala Ehli’s-Salib” isimli eseri bu batıl dinin karanlık yüzünü görmemiz için bütün Müslümanların okuması gereken bir eser.
Bu gün “bütün dinleri bir merkezde toplayacağım” diyenler bu eserleri sağlıklı bir şekilde tahlil etseydi böyle hezeyanlarda bulunamayacaklardı. Papaz bile Müslüman olunca bıraktığı batıl dindeki yanlışlıkları birbir sıralıyor, bizim Müslüman bildiklerimiz “aman darılırlar”diye ses çıkartmadıkları gibi onların hak yolda olduğunu ima edecek söz ve davranışlar içerisine giriyorlar.
Bu nedenle kitabı iyi okuyun…
İşte size Eserin içerisinden küçük bir bölüm:
Metta İncilinin dördüncü babında: Şeytan, İsa Mesih’in kendisine secde etmesi için davette
bulundu; Ona dünyanın memleketlerim ve güzelliklerini gösterip:
«Bana secde et, bunların hepsini sana vereyim», dediğinde, Mesih ona: «Her insana AIlah’dan başkasına ibadet ve secde etmemek yazılmıştır» diye cevap verdi.
Eğer Hazret-i İsa (A.S.) ilah olsaydı, şeytan ona böyle söz söylemeğe cesaret edemezdi. Bu
sözüyle Hazret-i Mesih, varlığı vacib olan Allahü Teala’dan gayrıya secde edilmiyeceğini bildirmiştir.
Bu nedenle kitabı iyi okuyun…
TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKALYIN
Hıristiyanlığa Reddiye
ABDULLAH TERCÜMAN
(ANSELMO TURMEDA)
Aslen Anselmo Turmeda adında bir İspanyol papazı
iken, bilahare İslamiyeti kabul eden muhtedi Abdullah
Tercüman'ın, Hıristiyanlığı, çürüten «Tuhfetü'l-Erib
Fi'r-Reddi Ala Ehli's-Salib» isimli Arapça eserinin
tercümesidir.
ÖNSÖZ
Yolunu şaşırmış bir kimseye — sırf Hak rızası için — rehberlik etmek, muhakkak ki, asilane bir
harekettir. Hele bu yol, insanı Allah'a götüren ebedi kurtuluş yolu olursa. Bazı dinler vardır ki, Allah’ın
lütuf ve inayetini sınırlı sayıda şahıs ve topluluklara tahsis eder, geri kalan insanları bundan mahrum
kılarlar. Mesela Hinduizm'de kurtuluşa erebilmek için bu dinin rahibi, yani "brehmen olmak lazımdır.
İş bununla da bitmez; brehmen olabilmek için de, brehmenler kastına (= dini sınıfına) bağlı bir ailenin
çocuğu olmak gerekmektedir. Bu dinde misyonerlik hareketi tabiatiyle yoktur.
Diğer bir takım dinler vardır ki, doktrinlerini bütün dünyaya yayarak, insanlığı kendi bayrakları
altında toplamak isterler. Budizm, Hıristiyanlık gibi... Şayet geniş manada din
tarifi içine, müsbet veya
menfi her türlü inanç sistemlerim dahil edecek olursak, zamanımızdaki «Global» dinler listesine
komünizmi bile sokabiliriz. Zira onun da kendine mahsus inançları vardır: Allah’ın varlığım inkar
etmek, dünyanın ebedi olduğunu söylemek, her şeyin maddeden meydana geldiğini iddia etmek ve
saire gibi... Onun da taraftarlarınca «kutsal» tanınan bir kitabı (das Kapital), sahte peygamberleri
vardır.
Türkçe tercümesini sunduğumuz bu eser, sadece hıristiyanları doğru yola davet etmektedir. Onların
dikkatini üzerinde düşünmeksizin inanıverdikleri bazı inanılmaz noktalara, çelişkilere çekmektedir.
Kitabının giriş kısmında, yazar, kendi hayatım anlatmakta; başlangıçta İspanyalı bir katolik papazı
olduğunu, daha sonra İslamiyeti kabul ettiğini ve eski dindaşlarım da aynı yolu seçmeğe davet etmeğe
çalıştığım belirtmektedir.
Hıristiyan iken taşıdığı ad «Anselmo Turmeda» olan yazar, Fransisken tarikatına mensup olup,
Mayorka adasının, aynı ismi taşıyan şehrinde dünyaya gelmiştir. Hayatı hakkında fazla bilgimiz
yoktur. Sadece İspanyolca (Katalanca), «Eşek ile Fransisken Anselmo Turmeda arasında mücadele»
ünvanlı bir eseri olduğunu da öğrenmekteyiz (1
).
Eserinin baştarafında belirttiği gibi, yazar, önce İspanya'nın Lorida şehrinde, sonra da İtalya'nın
1 İspanyol müsteşriki A. Palacios bu eser hakkında araştırmada bulunmuştur. (El original arabe de la Disputa del asno
contra Fr. Turmeda. Rev. De la Filologia Esp. Madrid, 1914).
Sayfa 3 / 81
2
Bolonya şehrinde hıristiyanlık ilahiyatı tahsil etmiş ve son üstadı piskopos Nikola Martel'in gizli ve
özel tavsiyesi üzerine Tunus'a giderek İslamiyeti kabul etmiş ve Abdullah adını almıştır. Orada Arapça
öğrenmiş ve o zamanki Tunus hükümeti hizmetinde tercümanlık yapmıştır. Bu eserini Hicri 823
yılında kaleme almıştır. Bu tarihte İspanya'nın güneyinde, Endülüs'te yeni bir İslam devleti mevcuttu.
Binaenaleyh İspanya'da Müslüman uleması bulunuyordu.
Yazarın oğlu Abdü'l-Halim, eserin Arapça bir özetini yapmıştır. Yazma nüshası Berlin
kütüphanesindedir.
Ayrıca, eserin Arapça aslının da birçok yazma nüshaları, çeşitli kütüphanelerde muhafaza
edilmektedir. Arapça metin Hicri 1290 yılında İngiltere'de basılmıştır. Sonra 1895, 1904, v.s. yıllarında
Kahire baskıları da yapılmıştır. Türkçe bir tercüme de yazma nüshalar halinde yayılmıştır. Hacı
Mehmed Zihni Efendi'nin yaptığı tercüme de İstanbul'da basılmıştır, Latin harfleriyle ilk defa basılan
bu yeni tercüme esas itibariyle M. Zihni Efendi'nin tercümesinin, lisan bakımından sadeleştirilmiş
şeklidir (2
).
Arapça aslının adı: «Tuhfetü'1-erib fi'r-reddi ala eh-li's-salib» dir. (Bazı baskılarda «erib»
yerine «lebib» ke-limesi vardır.) Ebü'1-Gays Muhammed ibnü'l-Kaşşaş isimli bir alim esere bir önsöz
ilave etmiş ve adını da “Tahiyyetü'l-esrar te'lifü'l-ahyar li'1-ensari fi'r-reddi alen-nasare'l- küffar” şeklinde değiştirerek Sultan I. Ahmed'e ithaf etmiştir. (Saltanatı 1012 - 1026 H.)
Tuhfetü'1-erib, Avrupalı hıristiyanların da dikkatim çekmiştir. Fransızcaya tercüme edilen eser
hakkında şu araştırmalar yapılmıştır:
1) Fransızca tercümesi. Çeviren J. Spiro, Paris, 1886.
2) Revue de l'Histoire des Religions, Paris, xii, pp. 68-89, 179, 201, 278-301 (üç sayıda).
3) Di Matteo, Tahrif, 243, No. 6. .
4) J. Spiro, Autobiographie d'Abdallah b. Abdallah le drogman, dans: La Revue Tunis. 1906, xiii,
19-101.
2
İstanbul Müftü Müsevvidi Fikri Yavuz bey, eseri Arapça aslıyla karşılaştırmıştır. Eserin sadeleştirme işi. İstanbul
Edebiyat Fakültesi ve Yüksek İslam Enstitüsü talebeleri ile diğer yetkili kişilerden müteşekkil bir hey'et tarafından
yapılmış, tekrar tekrar gözden geçirilerek en mükemmel bir şekilde çıkması sağlanmıştır.
Sayfa 4 / 81
3
5) Mohamed Ben Hodja, Le tombeau d'Abdallah b. Abdallah, dans la meine revue, p. 292 - 294.
6) Revue Africaine, V, 266.
7) Steinschneider, Polemische und apologische Litteratur, 34, No. 15.
İSLAM – HIRİSTİYAN MÜNAKAŞASI
Bundan birkaç yıl önce Amerika'da «Towards Understanding İslam (html yada PDF) » (== İslam'ı
Anlamağa Doğru) adlı bir eser basılmıştır. Bu eserde İslamlar ile Hıristiyanlar arasındaki dini
münakaşaların tarihçesi hayli objektif bir şekilde çizilmektedir. Bu kitabın da Türkçeye ve diğer
müslüman dillerine çevrilmesinde fayda vardır.
Abdullah Tercüman'ın da şikayet ettiği gibi, hıristiyanların istifadesi için yazılan İslam
kitaplarında, onların dinleri hakkında sadece akli tenkitler yapılmakta, fakat hıristiyanların dini
inanışları derinliğine bir araştırma konusu yapılmamıştır. Hıristiyanların kudsal kitapları bile sıkı bir
incelemeye tabi tutulmamıştır. Bu işi yapmanın artık zamanı gelmiştir. İlahiyat Fakültelünden mezun
olan bazı gençlerin Yunanca ve Latince öğrenmeleri ve hıristiyanların dini üniversitelerinde (mesela
Roma, Paris) bu din üzerinde ihtisas yapmaları şarttır., Bazıları Katoliklik, diğerleri Protestanlık,
Ortodoksluk üzerinde derinleşmeli ve nasraniyetin mahiyeti üzerinde çalışmalar yapmalıdır.
2 inci Dünya Savaşının sonundan beri hıristiyan misyonerleri Türkiye'deki faaliyetlerini hayli
artırmışlardır (3
). Son yıllarda yurdumuza gelen bazı turistler yanlarında Türkleri Hıristiyanlığa davet
eden Türkçe yayınlar getirmekte ve bunları gizli veya aleni olarak halka dağıtmaktadırlar. Amerikalılar
ve Almanlar bilhassa çok aktiftirler. Komşu Lübnan'da «İletişim yoluyla Misyonerlik» konusunda bir
enstitü açılmıştır. Bir de, Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde çalışan Türk işçileri üzerinde de misyonerler
var güçleriyle çalışmaktadırlar.
Hakikat insanlığın en mukaddes malıdır. O hiç kimsenin tekelinde değildir. Akıllı ve dürüst kişiler,
hüküm ve karar vermeden önce başkalarını da dinlemekten korkmazlar. Allah bize iki kulak ve sadece
bir ağız vermiştir. Binaenaleyh önce dinlemeli, sonra karar vermeliyiz.
3
Kitabın sonundaki ek bölümde bu konuda daha detaylı bilgi verilmektedir.
Sayfa 5 / 81
4
Ne yazık ki, hıristiyanlar, kendi söylediklerini, kendileri tatbik etmemektedir. Evet onların teşkilatı,
faaliyeti, sabır ve sebatı elbette inkar edilemez. Ama bir söylediklerine, bir de yaptıklarına bakınız. Hz.
İsa (A.S.) Efendimizin (Selam olsun ona) talim ve irşadları sevgi üzerine kurulmuştur: «Yalnız
dostunu değil, düşmanım bile sevmek lazımdır. Bize kötülük edeni afvetmek kafi değildir, bize bir
tokat atana, öbür yanağımızı da çevirmeliyiz. Hırkamızı zorla alana. çıkarıp gömleğimizi de
vermeliyiz. Kendisine bir kilometre refakat etmemizi zorlayanın peşinden iki kilometre yürümek
lazımdır...» gibi. Hıristiyanlar bu ölçüleri özellikle ihracat malı olarak mı anlıyorlar ve neden bunları
kendileri tatbik etmiyorlar? Biz burada kafir devletlerin (bu devletler hem müslüman, hem de
hıristiyanlar nazarında kafirdir) zalimane sömürgecilik ve genişleme siyasetlerini bir tarafa
bırakacağız. Hatta, misyonerlerin onlara sömürücülük ve soygunculuk yolunda yardımcı olduklarından
da bahsetmiyeceğiz. Sadece, pek dindarane bir gayretle, müslümanları hıristiyan yapmak uğrunda
gösterdikleri faaliyetten söz açacağız. Onlar böyle yapmakla kendi ruhlarını helak etmekte, ebedi
felaketlerim hazırlamaktadırlar.
Kendileri hakkı arıyacaklarma, başkalarını da saptırmağa çalışmaktadırlar. Onların oturup şu
hususları düşünmeleri gerekmez mi?
Bütün dinler içinde, Hıristiyanlığın Hazret-i İsa (A.S.) hakkındaki «babasız doğmuş olması»
akidesini kabul eden yegane din İslamiyettir. Filhakika İslamiyet, Hz. Meryem validemizin hiçbir
erkek görmeksizin Hazret-i İsa'yı (A.S.) dünyaya getirdiğini; ismet ve iffet sahibi bir bakire olduğunu,
Hazret-i İsa'nın (A.S.) dünyaya gelişinin ilahi bir mucize olduğunu kabul eder. Halbuki yahudiler
Hazret-i İsa'ya (A.S.) —haşa— gayrı meşru demek küstahlığında bulunurlar, işte müslümanlar,
hıristiyanların büyük tanıdıkları Hz. İsa (A.S.) ve Hz. Meryem hakkında böyle güzel inanışa
sahibdirler. Hal böyle iken, hıristiyanlar İslam büyüklerine karşı çirkin söz ve hakaretleri savururlar.
Bilhassa papaz takımımn, İslam Peygamberi (sallallahü aleyhi ve sellem) hakkındaki iftiraları, insan
aklının varabileceği son noktaya kadar alçalmış olduklarına işaret eder. İşte biz hıristiyanları, bu
utanç verici durumlarını düşünmeğe davet ediyoruz. Evet, bir tarafta Hz. İsa'yı (A.S.) ve Hz.
Meryem'e saygı ve hürmette de kusur etmeyen rnüslümanları, diğer tarafta İslam büyüklerine hakaret
Sayfa 6 / 81
5
ve küfürler yağdıran kendilerini düşünsünler (4
İSLAMİYETE GÖRE Hz. İSA (A.S.)
İslamın iki ana kaynağı vardır: Kur'an-ı Kerim ile Peygamberimizin (S.A.) sünneti. Kur'an-ı
Kerim, İslam Peygamberine indirilen vahylerin (ilahi buyruklar) hey'-et-i mecmuası olup bütün
insanlığa hitab etmektedir. Buna Kelamullah (Allah'ın sözü) de denir. Hz. Peygamber O'nu sağlığında
vahiy katiplerine, kendisine geldiği gibi aynen yazdırıp, etrafına yaymıştır.. Arapça aslı aynen
elimizde mevcuddur. Dünyanın çeşitli yerlerindeki kütüphanelerde, İslamın ilk asrından bu güne kadar
yazılmış, sayısız yazma Kur'an-ı Kerimler vardır. Alman misyonerleri bu yazma Kur'an-ı Kerim'lerin
binlercesinin fotokopilerini aldırıp, bir araya toplamışlardır.. Gayeleri Kur'an-ı Kerim'de birbirini
tutmayan bir yer bulmaktı. Fakat bunları karşılaştırmışlar ve tek bir değişiklik bile bulamamışlardır.
Halbuki kendi mukaddes kitabları olan İncil'lerin çeşitli yazma nüshalarında 26.000 adet birbirine
uymayan yer (= variantes) vardır.
Peygamber'in (S.A.V.) sünnetine gelince: Bu O'nun hayatına ait nakil ve rivayetleri ihtiva eder:
Sözleri, şahsi davranış ve hareketleri, ashabının (Allah onlardan razı olsun) bir şeyi yapmasma karşı
ses çıkarmamaları. (Bu gizli bir rızadır.)
Ashabın bir kısmı hadisleri, daha Resülüllah'ın (S. A.V.) sağlığında yazmağa başlamışlardı.
Diğerleri vefatından sonra yazdılar. Daha sonraki nesiller, hadis yazanların eserlerini toplayıp, hadis
külliyatları meydana getirdiler. Altı «Sahih» (= en doğru kitab) bu suretle meydana gelmiştir. (Buhari,
Müslim, Ebü Davud, Tirmizi, ibn Mace, Nesei)
Bu iki ana kaynaktan başka Resülüllah'ın (S.A.V.) hayatını anlatan kitablar da kaleme alınmıştır.
Bunlara Siyer (veya Siretü'n-nebi) denir.
Burada yalnızca şu noktaya işaret edelim: Hıristiyanların kutsal kitabı olan Ahd-i Cedid (=
Nouveau Testament, kilisece kabul edilen 4 İncil ile sonradan yazılmış bazı mektubları ihtiva eder), ne
Kur'an-ı Kerim'e, ne de Hadis külliyatlarına benzer. Olsa olsa Siyer kitablarını andırır, yani bunlarda
4 İslamların Hıristiyanlığa karşı yazdıkları reddiyelerin en hafifinde bile, Hazret-i İsa'ya en ufak bir hürmetsizlik
edilmemiştir.
Sayfa 7 / 81
6
Hz. İsa Aleyhisselamın hayatı anlatılmakta, bazan da O'nun söylediği sözler zikredilmektedir.
Müslümanların, Hz. İsa'ya (A.S.) vahyedilmiş olduğuna inandıkları hakiki İncil, galiba Hz. İsa (A.S.)
tarafından şakirdlerine yazdırılmamıştır ve ondan sonra da kaybolmuştur.
İslam dini dinlerin en hoşgörülüsüdür.. Hem akle, hem de kalbe en uygundur, İslamın tezi şudur:
Sonsuz rahmet sahibi olan Allahü Teala, lütuf ve inayetiyle, insanlara maddi ve bedeni nimetler verdiği
gibi, doğru yolu bulmaları için peygamberler göndermiştir. Zira insanların hepsi kendi başlarına,
Rablerine ulaştıran yolu bulacak iktidara sahip değildir. Kur'an-ı Kerim'e göre, hiçbir kavim yoktur ki,
Allah onlara, zaman zaman, Hak yolu gösteren haberciler, peygamberler göndermemiş olsun. Bu
habercilerin sayısı çoktur. Kur'an-ı Kerim'de ancak bazılarının ismi zikredilmiştir. Hz. Nuh, İbrahim,
Davud, İsa, Yahya (aleyhimüsselam) bu cümledendir. Bu habercilerin hepsi de aynı temel inancı tebliğ
ve öğretmişlerdir: Allah'ın birliği ve hesaba çekilmek üzere öldükten sonra tekrar dirilişin hak olduğu.
Bu büyük peygamberlerin hepsinin de, kendilerine vahyedilmiş mukaddes kitabları vardır: Hz.
İbrahim'in suhufu, Hz. Musa'nın Tevrat'ı, Hz. Davud'un Zebur'u, Hz. İsa'nın (A.S.) İncil'i, Hz.
Muhammed'in (S.A.V.) Kur'an'ı (Selam onların üzerine olsun!).
Kur'an-ı Kerim'de, Hz. İsa'nın (A.S.) babasız doğduğu yazılıdır. O'nun sadece annesi vardır: Hz.
Meryem. Fakat, yine Kur'anda Hz. Adem'in. hem babasız, hem de annesiz yaratıldığı bildirilir. Hz.
Adem böyle harikulade bir şekilde yaratılmış olmasma rağmen, ilah olmadığına göre, Hz. İsa'nın
(A.S.) Tanrı veya Tanrı'nın oğlu olarak telakki edilmesine sebeb ne? Kuran Hz. İsa (A.S.) için
«Rühullah» der. Kur'anda ruh «emir» manasına kullanılmıştır. Rühullah, Allah'ın emri demektir. Bir
mucize olan doğumu Allah'ın bir emri olduğu için Kur'an yine onun hakkında Kelimetullah (= Allah'ın
sözü) tabirini, kullanır. Zira onun babasız doğuşu Allah'ın bir sözü, bir emri ile olmuştur. Hem Hz. İsa
(A.S.), daha beşikteyken konuşmuş ve annesinin masum olduğunu söylemiştir. Büyüyünce Yahudileri
dine davet etmek üzere, kendisine İncil verilmiştir (5
). Hz. İsa (A.S.) diğer milletlere peygamber olarak
gönderilmemişti. O zaman Filistin'de Romalılar hakimdi. Roma idaresi ona o kadar güçlük çıkardı ki,
5
Kur'an-ı Kerim'de ve Metta İncilinde, Hz. İsa'nın yahudilere peygamber olarak gönderildiği yazılıdır. Her ne kadar
Markos İncilinde Hıristiyanlığın bütün dünyaya yayılmasmdan bahsediliyorsa da, bu İncilin en eski yazma nüshaiarında
böyle bir ifadeye rastlanmamıştır. Binaenaleyh bu kısmın sonradan ilave edildiği anlaşılmaktadır
Sayfa 13 / 81
12
* Hz. Yakub, A.A- Tein-üı, 49/10.
* Hz. Musa, A.A. Deuteronolne, 18/8, 33/2.
* Hz. Danyal, A.A. 2/31-32, 7,13-14.
* Hz. Davud, A.A, Psaume 45/3-18.
* Hz. Yahya, A.A. İsaie, 42/9 ve devamı, 43/1,6, 21/6-7.
* Hz. Habakuk, A.A. Habakuk, 3/3.
* Hz. •Yahya, A.C. Apocalypse, 2/26-29, 6/4.
* Hz. İsa, A.C. Yuhanna 14/15-16, 15/26-27. 16/7-16.
* Zerdüşt, Avesta, Yaşt 13,. XXVIII, 129; “(övgülere müstağrak)” 1
» (herkes için rahmet) isminde
bir put kırıcı...» (9
)
* Gautama Buddha. Bu dine ait bütün kitablar, Buda'nin Mettaya (diğer bir lehçeye göre telaffuzu
Maitreya'dır) isimli bir zatın geleceğinden ve kendisinin tamaınlıyamadığını tamamlıyacagından
bahsetmektedir. Mettay (herkes için rahmet) manasına gelir. Bu hususlarda şu esere bakılabilir.
Jolın B. Noss, Men's Religions, P. 188, 199.
Brahmanizm'de Allah tarafından vahyedilmiş olduklarına inanılan kutsal kitablardan oluşmuş bir
set vardır. Bunlara Purana adı verilir. -(harfiyyen manası: “Eski yazılar”, Bakınız: Kur'an-ı Kerim: 26
196. “zuhurul evvelin” Kalaki Purana'ya göre, Allah çeşitli zamanlarda on defa tecelli edecektir.
Sonuncusu. bir savaşçı şeklinde olacaktır. Bu son ğörünüşünde babası, «Allah'ın kulu (Abd-Allah)
isirnli bir erkek, annesi ise “Güvene layık”. (Amine) adlı bir kadın olacaktır. Brehmenler tarafından
münzel kitab olarak inanılan “Veda” lara göre, bu muharib “kumlar diyarında” doğacak, sonra
anavatannun kuzeyindeki bir yere iltica, edecektir. Semaya değecek bir arabası olacaktır (Mi'rac). Bu.
zat deve sahibi bir hakim (hikmetli kişi) olacak, kazanacağı iki büyük zaferin birinsinde 300,
ikincisinde 10,000 askeri olacaktır. (Bedr ile Mekke'nin fethi gazveleri)
Şu izahattan anlaşılacağı üzere, gerek hıristiyanların, gerekse diğer dinlerin mukaddes kitablarında,
Resülüllah Efenmdimizin (Salat ve Selam O’na) gelecegine dair haberler vardır. Bu kitabların
9
Resulüllah Efendimiz, Kur'an-ı Kerim'in buyurduğu üzere “alemlere rahmet” (= Rahmeten lil-alemin) olarak
gönderilmistir.
Sayfa 14 / 81
13
uğradıkları değişikliklere rağmen bu husustaki müjdeler anlaşılmaktadır.
HIRİSTİYANLIĞIN REDDİNE DAİR ESERLER
Bugünkü hıristiyanlıkta o kadar bozuk taraflar vardır ki, sadece İslam alimleri değil, fakat her dine
ve her akideye bağlı çegitli yazarlar, onu red ve ibtal babında sayısız eserler kaleme almışlardır.
Bilhassa pozitivist ve materyalist Avrupa düşünürleri ağır tenkitler yapmışlardır. Yerimiz bunların
hepsi hakkında malumat vermeğe müsait olmadığından biz sadece Türk dilinde yazılmış bazı
reddiyeleri tanıtmakla yetineceğiz.:
1) İZHARÜ'L-HAK Tercümesi. Yazan: Hintli Rahmetullah Ef. (ö). 1300 h.) iki cilt halinde
tercüme edilmiştir. Birinci cildi Şair Nüzhet Efendi (İstanbul ‘da basılmıştır), ikinci cildi
Ankaravi Ömer Fehmi Efendi (ibraz'ül-Hak adıyla 1293 de Bosna'da basılmıştır.)
2) ŞEMSÜ^L-HAKİKA. Yz. Harputlu İshak Ef.
3) ZİYAU'L-KULUB. Aynı müellif.
4) İZAHU'L-MERAM Fi KEŞFi'Z-ZALAM. Yz. Hacı Abdi E.
5) EL-FASL BEYNE'L-HAK VE'L-BATIL Tercümesi. Yz. mısırlı İzzeddin Ef- Çeviren: Adanalı
Esmui Yusuf Ef.
6) NURÜ'L-HÜDA LİMEN İHTEDA. Yz. Sırrı Paşa. (Diyartıkır'da basılmıştır).
7) BEYANÜ'L-HAK Tercümesi. Yz, Hintli Rahmetullah Ef.
8) RİSALETÜ'L-SAMSAMİYE, Yz. Hacı Abdi Ef.
9) MÜDAFAA. Yz. Ahmed Midhat Ef.
10) MÜDAFAAYA MUKABELE ve MUKABELEYE MÜDAFA Aynı ınuharrir.
11) MÜDAFAA. 3 üncü cüz. Aynı muharrir, (İslam alimlerinin Hıristiyanlığı red ve ibtal sahasında
Türk diliyle yazdıkları eserlerin tam bir bibliyografyasını hazırlayıp neşretmek emelindeyiz,
inşaallah.)
Biavnillahi Teala basımına muvaffak olduğumuz bu “Tuhfet’ül-Erib...” tercümesi ile müslüman
kardeşlerimizin ve bilhassa Avrupa'daki işçi dindaşlarımızın ellerine, misyonerlere karşı bir müdafaa
silahı veriyoruz. İleride bu vadide daha detaylı eserler yayınlamak ümidindeyiz.
Sayfa 15 / 81
14
Bütün hamd ve sena, Alemlerin Rabbi olan Allah’ü Teala'ya mahsustur. Yalnız O'na ibadet eder,
yalnız O'ndan yardım dileriz. Bizlere doğru yolu gösteren ebedi saadet kaynağı İslam dinini getiren
son peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa'ya (S.A.V.) ve sair ilahi habercilere salat ve selam
ederiz. Allah'ı ve Elçisini dinler, onların dostlarına dostluk, düşmanlarına düşmanlık ederiz.
BEDİR YAYINEVİ
(Muharrem 1385 - 3 Mayıs 1965)
Sayfa 16 / 81
15
HIRİSTIYANLIĞA REDDİYE
YAHUT
KİLİSEDEN CAMİYE
(Tuhfetü'i-erib fi'r-reddi ala ehli's-salib)
Bütün hamd ve şükürler Allahü Teala'ya mahsustur. Dualar ve iyilikler onun peygamberi
Muhammed aleyhisselam'a olsun. Hak Teala beni, sevgili peygamberi Muhammed aleyhisselam'ın
dinine hidayet ederek sonsuz lütuf ve ikramda bulundu. Yüce İslam dininin kat'i delillerine baktım ve
gördüm ki, en küçük bir temyiz kaabiliyeti olan kimse için, bu kuvvetli deliller gizli kalacak şeyler
değildir. Meğer ki, gözünü küfür ve inad perdesi kaplamış bir şuursuz olsun.
İslam alimlerinin kitablarını inceledim. Onları da yeterli buldum. Ancak, Hıristiyanlık ve
Yahudilik aleyhine yazılan reddiyelerde hemen hepsi akli delillere başvurup birkaç mes'ele müstesna,
nakli deliller göstermemişler. Akli ve nakli delillerle ve kendi kitablarındaki sözlerle reddeden sadece
ibni Hazm'dır.
Bu sebeble nakil yolu ile gelen sözleri ve delilleri mukayese ederek, insaf üzere hareket etmeyi
esas kabul ettim. Böylece Hıristiyanların batıl, fikirlerini, teslise bağlı esasları ile akla uymayan bozuk
yollarım beyan eylemeyi, İncilleri ile, bunları yazanları ve yapmakta oldukları ayinleri ve bunları icad
edenleri, naklettikleri şeylerdeki küfürlerim açıklamayı, Hazret-i Mesih aleyhisselama iftiralarıni,
Allah’ü Teala'ya yalan isnadlarını, İncil hakkında yaptıkları hile ve fesadlarını ve nihayet haçlarına
olan secde ve ibadetlerindeki bozuklukları duyurmayı hararetle arzu ediyordum. Cenab-ı Hak bu
arzumu gerçekleştirdi ve bu kısa kitapçığın yazılmasını bana ilham etti. Bu kitabımda evvela kendi
hayat hikayemi, vatanımdan aynlışımı, İslam dinine nasıl girdiğimi anlattım. Sonra Tunus Emiri Ebü'l- Abbas Ahmed'in ve oğlu Ebü'l-Faris Abdü'l-aziz'in hükümetleri devrinde meydana gelen olayları,
sahip olduğum nimet ve ihsanı beyan eyledim. Nihayet son kısımda Hıristiyanlığı red ve millet-i
Muhammediyyenin faziletini isbata dair olan mevzuları açıkladım. Böylece vücuda gelen bu özlü eseri
«Tuh-fetü'1-Erib Fi'r-Reddi Ala Ehl-i Salib» diye isimlendirdim.
Sayfa 17 / 81
16
Eser üç fasıldır.
Birinci fasıl: İslamiyeti kabul edişim ve Tunus hükümdarımn yanındaki işlerim hakkındadır.
İkinci fasıl: Hicri sekiz yüz yirmi üç senesinde Tunus'un ikinci Hükümdarı Ebü'l-Faris Abdül- aziz'in zamanında bulunduğum vazifelerle adı geçen hükümdarın güzel ahlakı ve eserleri hakkındadır.
Üçüncü fasıl: Hıristiyaulığın reddi ve Hazret-i Muhammed'in (Sallallahü aleyhi ve sellem)
peygamberliğini Tevrat ve İncil gibi diğer peygamberlerin kitablarındaki delillerle isbat hakkındadır.
İnşaallah bu faslın bitmesiyle bu kitabın maksadı da Allah'ın kuvvetiyle sona erecektir. Kudret ve
kuvvet ancak yüce olan Cenab-ı Hakk'a mahsustur.
BİRİNCİ FASIL
İslamiyeti Kabul edişim ve Tunus Hükümdarının Yanındaki İşlerim
Malumunuz olsun ki, ben Mayorka (10) ülkesindenim. (Cenab-ı Hak burayı feth etmeği,
müslümanlara tekrar nasip etsin!) Bu şehir deniz kenarmda, iki dağ arasında küçük bir vadi ile
ortasından bölünmüş, ticaret yeri bir memlekettir, iki limanı vardır. Bu limanlarda, kıymetli mallar
yüklü büyük gemiler yatar. Bu memleket, Mayorka Adası diye tanınır. Ormanlannın çoğu zeytin ve
incir ağaçlarıdır. Her sene Mısır'a, İskenderiye'ye yirmi bin fıçıdan, fazla zeytinyağı gönderilir. Adada
sayıları yüz yirmiyi aşan çok sağlam kaleler vardır.
Babam, Mayorka ahalisindendir. Kendisinin benden başka çocuğu yoktu. Altı yaşıma girince beni
bir papaz’a teslim etti. Ben bu papazdan İncil'i okudum, iki sene zarfında yarısından çoğunu
ezberledim. Bundan sonra iki sene kadar da İncilin özel terimlerini ve mantık ilmi öğrenmekle
uğraştım, Sonra “Katalan” arazisinden olan ve hıristıyanlar arasında ilim memleketi sayılan «Larde»
şehrine gittim. Bu memleketi bir nehir ortasından ikiyc bölmüştür. Buranın toprağı altınla karışıksa da
orada herkesin bildiği üzere, geliri, masraflarını, korumadığından Öylece terk edilmiştir. Meyvası pek
çoktur. Çiftçilerin bir şeftaliyi dört parça edip güneşte kuruttuklarını, kabağı ve havucu kurutup kışın
geceden ıslatarak taze gibi pişirdiklerini gördüm Hıristiyanlardan ilim öğrenmek isteyenler burada
10 Mayorka, Akdeniz'de Balear takımadalannın en büyük adasıdır. Merkezi Palma şehridir. Büyük ırmakları ve şehirleri
vardır. Bir de Minorka Adası vardır. Aralarındaki mesafe elli mildir.
Sayfa 18 / 81
17
toplamrlar. Sayıları bin - bin beş yüz kişiye kadar yükselen bu talebe topluluğuna yalnız ders okutan
papaz karışır ve idare eder. Memleketin en çok yetişen nebatı safrandır. Ben bu memlekette altı sene
kadar tıp ve nücum (yıldızlar ilmi) okudum. Sonra dört sene kadar da İncil ve İncil'in terimlerini
okuttum.
Daha sonra «Nebuniye» ye gittim; burası da pek büyük bir şehirdir. Taş ocağı olmadığından
binaları tuğla ile yapılmıştır. Orada her tuğlacının kendine mahsus bir nişanı vardır. Tuğlaların
güzelliği ve pişkinliği memurlar tarafından kontrol edilir. Bir tuğlacının yaptığı tuğla eğer dağılır,
parçalanırsa parası geri alındığı gibi, dayak cezası da verilir.
Bu şehirde her yıl ilim tahsili için iki binden fazla talebe toplanır. Tahsilde bulunanlar belli olsun
diye —hükümdar veya şehzade bile olsa— hepsi sadece ruhani elbisesi giyerler. Bunlara da
ancak ders okudukları papaz karışır ve hükmeder. Ben bu memlekete varınca Nikola Mertil ismiyle ta- nınan, hıristiyanlar arasmda kadri büyük, ihtiyar bir papazın kilisesine gidip orada yerleştim. Bu zat,
hıristiyanlar arasında ilim ve dindarlık cihetiyle yüksek bir mertebeyi haizdir. Zamanın feridi (seçkini)
idi. Hükümdarlar tarafından kendisine müracaat olunur, hediyeler gönderilir, bu hediyelerin onun
tarafından kabulü ile şeref kazanırlar, varhğının uğur sayılmasına bütün lııristiyanlar tarafından rağbet
edilirdi.
Ben bu papazdan Hıristiyan dininin usul ve hükümlerim okudum. Daima hizmetinde bulundum:
Kendisine yakın olmaya çok itina ve ihtimam ettim. O da beni en yakın talebesi olarak herkese takdim
etti. Hatta o derece ona yakın oldum ki, evinin ve kilerinin anahtarlarım bana teslim etti. Yalnız evinin
içinde bulunan ve arada sırada yalnızca girdiği . bir odanın anahtarını vermedi. Allah bilir, buraya
öteden beriden kendisine hediye olunan eşya ve malları koyuyordu, işte bu veçhile on sene tahsile
gayret ettim. Onun hizmetine bütün kudretimle hayatımı vakfederek ona sımsıkı bağlandım.
Bir gün hastalanıp ders okutmağa çıkamadı. Derse gelenler dershanede otururlarken bir takım
mes'elelerin müzakeresine başlandı. Nihayet bahis, . Cenab-ı Hakk'm Hazret-i İsa'ya (A.S.) indirmiş
olduğu şu «Senden sonra bir peygamber gelir, ism-i şerifi Paraklit’tir» mealinde olan ilahi hükme
dayandı. Bu hususta hazır olanlar arasında pek çok münakaşalar cereyan etti. Fakat mes'ele
halledilmeden dağıbp gittiler. Ben de kalkıp üstadın evine geldim.
Sayfa 19 / 81
18
— Bugün aranızda ne gibi bahisler cereyan etti? diye bana sordu-Ben de:
— Paraklit isminde ihtilaf olundu. Filan şöyle dedi, filan da şöyle cevap verdi, dedim.
— Sen ne cevap verdin? diye sordu.
— Filan şarihin İncil şerhinde verdiği cevabı verdim, dedim.
Onun üzerine buyurdular ki:
— Sen kusur etmemişsin, yaklaşmışsın. Filan hata etmiş. Filan da oldukça yaklaşmış. Lakin hak
olan bunlardan hiçbiri değildir. Bu yüce ismi ancak ilimde çok ileri gitmiş alimler bilir. Sizin ise
ilimden nasibiniz pek az bir şeydir.
Bunun üzerine ben kalkıp üstadın ayaklanna sarılarak:
— Efendim, bilirsiniz ki, ben vatanım olan uzak bir ülkeden buraya geldim. On senedir hizmetinize
devam ve rızanızı kazanmağa gayret ettim. Sizden sayılamıyacak derecede bilgiler edindim. Şimdi siz
muhterem üstadımdan bu mübarek ismi dahi bendenize açıklamak suretiyle ihsamnızı tamamlamanızı
niyaz ve istirham ederim.
Üstad bu sözler üzerine ağlamağa başladı ve
dedi ki:
— Oğlum, vallahil'azim bana olan iyi hizmetin sevgin ve sadakatin cihetiyle seni çok severim.
Evet, bu mübarek ismi bilmekte sayısız faydalar vardır. Lakin korkarım ki, saklamaz da söylersin.
Sonra hıristiyanlar seni o dakikada öldürürler.
O, böyle söyleyince benim merak ve heyecanım bir kat daha arttı:
— Üstadım, dedim, Allah, İncil ve Mesih hakkı için bana söyleyeceğiniz sırların hiçbirini ifşa
etmem.
Böyle teminat verdikten sonra üstad dedi ki:
— Oğlum, sen benim yanıma geldiğin vakit memleketinin müslüman memleketlerine yakın olup
olmadığını, müslümanlarla kavga edip etmediğinizi sormuştum. işte o suali, İslam ile aranızdaki ayrı-
lığın derecesini ölçmek için sormuştum. Bil ki «Paraklit» ismi, müslümanların peygamberi Hazret-i
Muhammed (S.A.) in mübarek ismidir. Kendisine Danyal Aleyhisselamm lisanı üzere mezkur olan
dördüncü kitab ki, Kur'an nazil olmuş ve bu kitabın o peygamber-i celile nazil olacağını ve dininin hak
Sayfa 20 / 81
19
dini, milletinin de İncil'de adı geçen ak millet olduğunu Danyal Aleyhisselam haber vermiştir.
Üstadın bu açıklaması üzerine:
— Hıristiyanlık hakkında ne dersiniz diye sordum.
Bunun üzerine üstad gayet ciddi bir tavır aldı ve dedi ki:
—Oğlum, eğer Hıristiyanlar, İsa Aleyhisselamın dini üzere olsalar İlahi din üzere kaim olmuş
olurlardı. Çünkü İsa'nın (A.S.) ve bütün peygamberlerin dinleri, Allah'ın dinidir.
— Öyle ise bu işten kurtuluş nasıl olur?
— Müslüman olmakla.
— Müslüman olan necat bulur mu?
— Evet, müslüman olan dünya ve ahirette necat bulur.
Bu sözü üzerine:
— Efendim, akıllı olan kimse en faziletli ve en hayırlı olan şey ne ise kendi nefsi için onu seçer.
Siz İslam dininin fazilet ve yüksek kıymetini kavradığınız halde niçin müslüman olmadınız? Ne mani
vardı? dedim.
— Oğlum, Allah’ü Teala, İslamiyetin faziletini ve İslamın peygamberinin şerefini, bana küçük yaş-
ta değil, ihtiyarladıktan sonra nasip etti. Bu hususta bizim için öne sürülecek bir özür yoktur. Belki
ilahi hüccet üzerimizde durmaktadır. Eğer sen yaşta iken Vacib Teala Hazretleri bana hidayet
buyurmuş .olsaydı, her şeyi terkeder Hak dinine alenen girerdim. Dünyaya muhabbet her günahın başı
ve temelidir. Benim hıristiyanlar yanında sahip olduğum izzet ve itibarı, nüfuzumun çokluğunu ve
mallanmı biliyorsun. Eğer bende müslümanlığa birazcık meyil ve rağbet görülecek olsa hıristiyanlar
beni yaşatmazlar, derhal öldürürler. Farzedelim ki ellerinden kurtulııp İslam memleketlerine iltica
ettim. Müslümanlara «Ben İslam dinini kabul ettim, size geldim» diyecek olsam: «Hak dine girip
kazanmışsın. Allah'ın azabından nefsim kurtarmış olduğun bir dine girmekle bizi minnet altına
koyduğunu mu sanıyorsun?» diyecekler. Ben onların dilini bilmem. Onlar benim hakkımı bilmezler.
Doksan yaşında bir ihtiyar olarak yanlarında kalıp açlıktan ölürüm. Ben Allah'a şükürler olsun, Hazret- i İsa'ya (A.S.) gönderilmiş olan dinin bütün hakikatlarına inanıyorum. Bunun üzerine dedim ki:
— Efendim, ben İslam diyarına gidecek ve İslam dinine girecek olsam bana yardım ve delalet eder
Sayfa 21 / 81
20
misiniz?
— Eğer aklın varsa ve kurtuluşa ermeyi istersen hiç durma, git. Dünya ve ahıret saadeti senindir.
Lakin oğlum, aramızda geçen bu sözlere şimdi hiç kimse vakıf değildir. Konuştuklarımızı çok gizli
tutmalısın. Eğer bunlardan bir şey sezdirecek olursan hıristiyanlar seni o dakikada öldürürler ve ben
seni kurtarmağa muktedir olamam. Bunları benden işittiğini söylemen de sana fayda vermez. Zira ben,
canımı kurtarmak için inkar ederim. Sözlerim senin aleyhinde dinlenir. Senin benim aleyhimde
söyleyeceğin sözler ise doğru olarak kabul edilmez. İşte bu hususta bir şey sezdirecek olursan ben
senin kanından mesul değilim, dedi.
Ben de:
— Böyle bir halden Allah'a sığınırım, diyerek istediği gibi kendisini temin ettim.
Yol tedarikini yapıp, kendisiyle vedalaştım. Bana hayır dua etti. Yol harçlığı yapmam için hediye
olarak elli altın verdi. Ben de oradan deniz yoluyla memleketim olan Mayorka'ya geldim. Altı ay
kaldiktan sonra Sicilya'ya geçtim. Müslüman memleketlerine gidecek bir gemi için beş ay da orada
bekledim. Sonra Tunus'a gidecek bir gemi geldi. Ona binip, akşam üzeri hareket ettik. Allah'ın
yardımiyle ertesi gün öğle vakti Tunus limanına vardık. Bnraya demir attiğımız zaman benim
geldiğimi işiten oradaki hıristiyanlar toplandılar, evlerine götürdüler. Dört ay kadar onların yanında
misafir oldum. Hıristiyanlara Hükümet dairesinde Hıristiyan lisanını bilen bir kimsenin bulunup
bulunmadığım sordum. O sırada Tunus Beyi “Ebü'l-Abbas Ahmed” adında bir zat idi. Onun dairesinde
hususi doktoru Yusuf et-Tabib'in hırisistiyan lisanını bildiğini söylediler. Buna haddinden fazla
sevinip, hemen doktorun evini sordum. Beni götürdüler. Keyfiyeti doktora arz edip, «Müslüman
olmak için geldiğimi» söyledim. Bu hayırlı işin kendi vasıtasiyle olacağına çok sevindi. Atına binip
beni hükümet dairesme götürdü. Ebü'l-Abbas Ahmed'in huzuruna girip. keyfiyeti arzetti. Benim
huzura kabul edilmem için izin aldı. Huzura girdim. Ebü'l-Abbas Ahmed Hazretleri önce benim kaç
yaşında olduğumu sordu. Söyledim. Sonra:
— Hoş geldiniz. Pek güzel.. Müslüman olunuz. Allah mübarek eylesin, dedi. Bunun üzerine
ben, tercümanlık eden doktora:
— Efendimize lütfen söyleyiniz ki, dedim, bir kimse bir dini terkedecek olursa onun hakkında
Sayfa 22 / 81
21
çok dedikodu olur. Rica ederim, burada bulunan hıristiyanların ileri gelenleri çağrılsın, benim halim
onlardan sorulsun. Hakkımda ne türlü şehadet edecekleri dinlensin. Ondan sonra müslüman olayım.
Bu ricam üzerine Ebü'l-Abbas tercüman vasıtasiyle
— Sen Abdullah ibni Selam'ın (11) iman ile müşerref olduğu sırada Hazreti Peygamber
Efendimizden talep ettikleri gibi bir ricada bulundun, dediler ve Tunus'ta bulunan bazı hıristiyan
tüccarlarına ve ileri gelenlerine haber gönderdiler. Beni de meclise yakın bir odaya koydular. Çağırılan
hıristiyan ileri gelenleri ve tüccarları geldiler. Ebü'l-Abbas, onlara sordu
— Bu gemi ile gelen şu yeni papaz hakkında :
ne dersiniz?
Onlar cevap verdiler:
— Dinimizin pek büyük bir alimidir. Büyüklerimiz ilimde ondan yüksek derecede kimse görme- diklerini teslim ve tasdik etmişlerdir.
Bunun üzerine Ebü'l-Abbas:
11 Abdullah ibni Selam, siyer kitablarmda naklolunduğu üzere, Yahudi alimlerinden Husayn adında bir zattır, Abdullah adı,
müslüman olduktan sonra peygam-berimiz tarafından verilmiştir. Müslüman oiuşu şöyledir:
Peygamber Efendimiz Medine'ye hicret buyurup Hazret-i Eba Eyyüb'un evlerine şeref verdikleri gün, İbni Selam,
peygamberimizin huzuruna geldi, mübarek yüzlerine dikkatle bakarak: «Bu yüz yalancı yüzü değildir» dedi, hemen imana
geldi. Bundan sonra:
— Ya Resüiallah, dedi. Yahudi milleti gaayet iftiracı mahluklardır. Benim müslüman olduğumu işitirlerse ;
hakkımda akla hayalc gelmedik iftirada bulunurlar. Onun için, beni bir yerde gizleyip onların büyüklerine, alimlerine benim
hal ve şanımı sorunuz.
İbni Selam'ın bu ricası üzerine Yahudi ileri gelenleri çağırıldı. İbni Selam hakkında ne dedikleri soruldu. Ya- hudiler hep bir ağızdan:
— Cümlemizin en alimi ve en faziletlisidir. Babası dahi babalarımızın en alim ve en faziletlisi idi.
Yahudilerin bu sözleri üzerine Peygamber Efendimiz onlara:
— Ya, şimdi müslüman olursa ne dersiniz? buyurda. Onlar:
— Haşa ki o müslüman ola! dediler.
O sırada İbni Selam, Peygamberimizin işaretiyle meydana çıktı, alenen kelime-i şehadet getirdi ve Yahudilere dedi ki:
— Ey Yahudi güruhu Niçin imana gelmiyorsunuz? Malumunuzdur ki bu mübarek zat peygamberliği beklenen zatın ta
kendisidir.
Yahudiler bu sözü işitince ibni Selam'a:
— Yalan söylüyorsun. İçimizde en cahil oğlu cahil, şerir oğlu şerir sensin, dediler.
— İbni Selam da:
— İşte ya Resülallah! Benim size iftira edici olduklarını söylediğim Yahudi milleti bunlardır, dedi.
Bunun üzerine bu Yahudi güruhu peygamberimizin huzur-ı saadetinden çıkarıldılar.
(Mütercim)
Sayfa 23 / 81
22
— Eğer o adam müslüman olursa ne dersiniz? dedi. Hepsi birden:
— Allah göstermesin, dediler, bu adam hiçbir zaman bu işi yapmaz.
Ebü'l-Abbas Hazretleri, onlardan bu sözü işitince beni çağırttı. Ben de onların yanma gidip
hepsinin huzurunda şehadet getirdim. Hepsi önüne baktı hayret ve dehşet içinde kaldılar ve şöyle
dediler.
Bu adama bu işi yaptıran ancak evlenmek arzusudur. Çünkü bizde papaz evlenemez. Sonra kederli
ve gamlı olarak çıkıp gittiler. :
Bundan sonra Ebü'l-Abbas Hazretleri bana günde bir çeyrek dinar maaş
bağladı. Beni misafirhaneye. yerleştirdiler. Hacı Muhammed Es-Saffar'm kızıyla evlendirdiler. Güveye
gireceğim sırada da yüz altın ve bir kat elbise ihsan ettiler. Bu para ile düğün yaptım. Zevcemden
dünyaya bir oğlum geldi. Uğurlu olsun diye Peygamberimiz (Sallaüahü aleyhi vesellem) Efendimizin
ismini verdim.
———o——-
İKİNCİ FASIL
Tunus Beyi Ebu’l-Abbas Ahmed ile oğlu
Ebu'l-Faris Abdü'l-Aziz'in hükümetleri zamanındaki ahvalim
Müslüman oluşumdan beş ay sonra Ebü'l-Abbas Hazretleri bana Liman Reisliği memuriyetim
verdiler. Bundan maksatları, o hizmette bulunduğum müddetçe hıristiyanlar ile müslümanlar arasmda
cereyan edecek hadiselere dair elimden pek çok tercümeler geçeceğinden, Arap lisanını sür'atle öğren- mem idi. Gerçekten öyle oldu. Aradan bir yıl geçince Arapçayı öğrendim. Mehdiye şehrine giderek
oradaki Ceneviz ve Fransız donanması tarafından, gelen mektupları tercüme etmeğe başladım. Sonra
Ebü'l-Abbas Hazretleri ile «Kabis» kalesine gittik. Orada dahi Hazineler Müdürü oldum. Daha sonra
“Kafsa” kalesine vardık, işte burada Ebü'l-Abbas hastalamp Hicri yedi yüz doksan altı senesi Şaban
ayının üçüncü günü vefat etti.
Ebü'l-Abbas Ahmed'in ölümünden sonra yerine oğlu Ebü'l-Faris Abdü'l-aziz geçti. Merhum
babasının, şahsına göstermiş olduğu teveccüh ve vermiş olduğu mertebelere ve tahsisatlara ilaveten
beni misafirhane idaresiyle de vazifeli kıldı.
Bu Melik zamanında Liman Reisi ve tercüman bulunduğum sırada bir gün müslüman mallarını
Sayfa 24 / 81
23
taşıyan bir gemi gelip limanda demir attı. Onu müteakip Sicilya'dan iki gemi daha geldi. Bu iki
geminin mürettebatı, müslümanlara ait gemiyi elegeçirdiler içindeki müslümanlar canlarım zor
kurtarabildiler. Gemideki eşya ve malları yağma ettiler. Ebü'l Faris bu vak'ayı duyunca divanın başkan
ve üyelerine, Halku'l-Vad’e denilen yere çıkmalarım, müslümanların mallarının bedel ödemek
suretiyle kurtarılması için hıristiyanlarla pazarlık yapmalarını emretti. Onlar da bu emir üzerine
Halku'l-Vad'e gidip, maiyyetlerindeki tercümanı gemiye gönderdiler. Tercüman gemide hıristiyanlarla
anlaşmaya çahştı ise de, çok yüksekten konuştuklarından muvaffak olamadı. Sonradan anlaşıldı ki, adı
geçen gemilerden biriyle Sicilya hıristiyanları arasında hatırı sayılır bir papaz gelmiş. Bu papaz
talebelik arkadaşim olup vaktiyle birbirimizi kardeş gibi severdik. Benim müslüman olduğumu işitmiş,
bu hal kendisine güç gelmiş, çok üzülmüş ve beni tekrar Hiristiyan dinine döndürmek için bu gemi ile
ta buraya kadar gelmiş. Giden tercüman ile gemide karşılaşmca tercümana:
— Adın nedir?
— Ali.
— Ey Ali, bu mektubu Divanda Liman Reisi olan Abdullah'a ver. işte sana bir altın. Cevabım
getirdiğin takdirde bir altın daha veririm, dedi.
Tercüman mektubu alıp, Halku'l-Vad'e geri gelir, olanları bildirdikten sonra papaz ile arasında
geçen konuşmayı nakleder. Divan başkanı da mektubu alıp; Cenevizli bir tüccara tercüme ettirdikten
sonra, aslı ile beraber Ebü'l-Faris'e gönderir. Ebü'l-Faris mektubu okuyunca bir adam göndererek beni
çağırttı. Huzuruna girdiğimde:
— Abdullah, bu mektup deniz ötesinden geldi. Oku bakalım ne yazmışlar, anlayalım, dedi.
Ben de okuyup, gülmeğe başladım:
— Ne gülüyorsun? dedi.
— Efendim, Allah size zaferler versin, bu mektup, bana eskiden dostum olan bir papazdan gelmiş.
Hemen tercüme edelim, deyip kenara oturdum. Ve Arapçaya tercümesini yapıp, kendilerine verdim.
Eline alıp okuduktan sonra, kardeşi İsmail'e:
— Vallahi'l-azim hiçbir sözü terk etmemiş, (olduğu gibi tercüme etmiş) dedi. Ve sonra ben de:
—Efendim bunu nerden anladınız? diye sordum.
Sayfa 25 / 81
24
—Cenevizliler'in yaptığı başka bir tercümeden, dedi.
—Ey Abdullah, bu papaza ne cevap vereceksin? dediler. Ben de:
—Efendim, benim vereceğim cevap, tarafmızdan bilindiği üzere, Hak Din'e rağbetimden dolayı,
kendi isteğimle müslüman olduğumu bildirmektir.
Ayrıca, bana yazı ile bildirmiş olduğu diğer şeylerin biçbirine cevap vermek istemem, dedim.
Bunun üzerine Ebü'l-Faris Hazretleri;
— Ey Abdullah, senin tam ve doğru bir müslüman olduğunu öğrenmiş olduk. Bu hususta hiçbir
şüphemiz yoktur. Fakat, «Harp hiledir», hadis-i şerifinin hükmüne dayanarak, yazacağın cevapta,
müslüman mallarımn geri verilmesi hususunda papazın, gemi sahibine söyleyip yardım etmesini ve
müsluman tüccarlarla bir anlaşmaya varıldığı takdirde malların tartılması bahanesiyle senin de kantarcı
ile beraber çıkıp, geceleyin gemiye kaçacağım bildir, dedi.
Ben de aynen emrettikleri üzere bir cevap yazıp gönderdim. Papaz mektubumu okuyunca sevinmiş
olmalı ki, malların geri verilmesi hususunda talep ettikleri parayı azalttılar. Sonra, tartacak olan adam
birkaç defa gemiye gidip geldiyse de, ben gitmedim. Nihayet papaz gelmemden ümidini kesince
gemiyi kaldırıp, cehennem olup gitti.
Papazın yollamış olduğu mektup şu mealde idi;
«Kardeşin Fransis Papaz selamdan sonra sana şunları bildirir: Ben bu beldeye, seni bulup,
beraberce geri götürmek için geldim. Bugün Sicilya'ya hakim olan zatın yanında yüksek bir
mertebeye sahibim. Azletmek, tayin yapmak ve memleketin bütün işleri benim, elimdedir. Şimdi
sözüme iyice kulak ver de Allah'ın bereketinin bulunduğu bu tarafa gel. Mallarım ve diğer eşyalarım
elimden çıkar diye, sakın korkma. Ben, seni hayal etüğinden daha çok tatmin edecek mal ve makama
sahibim, istediğini vermeğe hazırım. Selam.»
TUNUS HÜKÜMDARI EBÜ'L-FARİS ABDÜ'L-AZIZ'DEN BAZI HATIRALAR
Ebü'l-Faris, bütün millet hakkında kitab ve sünnet üzere adalet icra etmiştir. Alim ve salihlere iltifat
ve ikramda bulunmak onun güzel huylarından ve yüksek hasletlerindendir. Tunus'a gelen misafirlere
tazim ve hürmet ettiği gibi, Resülüllah'ın Ehl-i Beytine son derecede riayet eder, herkese mertebelerine
Sayfa 26 / 81
25
göre ihsanlarda bulunurdu. Ebü'l-Faris'in bu husüsiyetinden dolayı doğu ve batıdan pek çok insanlar
gelirdi. Misafirlerin gerek orada kalmaları ve gerekse dönmeleri esnasmda azami kolaylıklar sağlanır
ve bu husus üzerinde titizlikle durulurdu.
Her sene, peygamberimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) in doğum gecesine hürmeten Rebi'ül-evvel
ayının onikinci gecesi bir toplantı yapılırdı. Toplantıda gülsuyu vesaire dağıtımmdan başka divan
gelirinden altmış dinar verilmekte idi (12)
Ebü'l-Fans'in her kim olursa olsun mzlum olana merhamet ve insafı o derece şöhret buhnuştu ki,
küçük - büyük bütün memurlar ve maiyyetinin ileri gelenleri ona imtisal ederek zulümden sakınırlar ve
kendilerinden şikayetçi bir kimsenin çıkmamasına son derece dikkat ederlerdi.
Sık sık hapishanelere gider, orada bulunanların hal ve hatırım sorar, tahliyesi lazım gelenleri salı-
verir ve cezaya müstehak olanların da cezasmı verirdi.
12 Mevlid merasimlerinin tarihçesi: İslam tarihinde başlang'ıçta Hazret-i Muhammed'in doğum günlerini kutlama adeti
yoktu. Mevlid toplantıları sonradan ortaya çıkmıştı. Tarihte ilk defa mevlid-i şerif merasimini yaptıran ve bu hayırlı işi
an'aneleştiren Erbil Hükümdarı Muzafferüi'd-din Gökbörü Hazretleridir. Bu değerli hükümdar (Allah onu mağfaretine nail
kılsın) altı yüz dört (604. H) senesi Rebiü'l-evveli'nin on ikisinde bu ayini vaz'etmiştir. O gün bu mes'ud doğumun
kutlanması için devlet fevka'lade hazırhklara girişir, bayram ve düğün günleri gibi türlü türlü yemekler ve şerbetler
hazırlanır, şehirli - köylü memleketin bütün ahalisine ziyafetler verilir, sadakalarla yoksulların kalbleri sevindirilirdi.
Bu mevzuda zamanın ilim adamları birçok risaleler yazdı. Devrin şairleri nice parlak kasideler düzdü. Bu kubbede baki
kalan hoş sada kulaklarda unutulmaz akisler bıraktı.
Cenab-ı Hak'kın sonsuz lütfuna hamd ü sena ederiz ki, halen müslüman memieketlerinde; hususiyle Haremeyn'de
(Mekke - Medine), Mısır ve İstanbul'da bu kutlu gelenek yaşamaktadır. O mutlu demde bütün ehl-i İslam sevince gark iie
Resül-i Kibriya'ya karşı hürmet ve edeb vazifeierini ifa için mevlid-i şerif kıraetiyle meşgul olmadadırlar. Bu suretle
Rebiü'l-evvel de ayların en hayırlılarından sayıla gelmiştir.
Mısır'da içbu mevlid-i şerif merasimleri için ehl-i iman görülmemiş çapda masrafa girişirlermiş. Bazı kimselerin
zihinlerinden geçmiş ki, lıu kadarı israf olmaz mı? Büyük alim İbni Hacer Heysemi, «Fetava-yı Hadisiyye» adlı kitabında
buna ternas etmekte ve şöyle buyurmaktadır:
“Mısırlalar'ın bu tarihi günün sevincinden dolayı yaptıkları masrafları asla israf cümlesinden değildir. Belki bunlar,
şan-ı Muhammediye, imanın gereği oİan muhaabbet-i Ahmediyye'ye nisbetle gaayet hakirdir. Hiç mesabesindedir."
Bazılar derler ki:
«Medhal» müellifi İbnü'1-Hac, bu merasimlerin tümüne cebhe almıştır.
Hayır, mes'ele öyle değildir,
Mısır'da mevlidlerde saz da çalınırmış. Onıuı tenkıd ve itirazı bunadır. Bu münasebetle mukaddes şeriatımıza aykırı
olarak yapılan hareketlere karşıdır. Bir takım haram aletlerin ve vasıtaların işe karıştırılmasına muhaliftir. Yoksa mevlid
kıraetinin aslına ve hakıkatine matuf değildir.
Bu makale, İbrahim Halebi'nin Ahmed Asım tarafından tercüme edilen «Siyer» kitabından alınmıştır.
(Mütercim)
Sayfa 27 / 81
26
Çok sadaka ve ihsanda bulunması halk arasında yaygmdı. Yardıma muhtaç olanların adlarını bir
deftere kaydettirip, Fakih Ebu Abdullah Mohammed ibni Selamüt-Taberi’yi dağıtma işiyle
vazifelendirmiş ve onun vasıtasiyle ihtiyaç sahiplerine yardım adet olmuştur.
Her sene Mekke, Medine ve civar halkına ve hacıları yol kesenlerden korumaları için Arap
şeyhlerine çeşitli yardımlarda bulunurdu.
Endülüs halkma dahi her sene para. at, silah, barut ve buğday gönderirdi. Ölümünden sonra geri .
kalan hasılatı ile hıristiyanlardan müsluman esirlerin kurtarılması için bir miktar arazi vakfetmiş,
başına emin bir zat olan Ebu.Abdullah Muhammed ibni Azüzi'yi getirmişti. Vaki hasılat ile bir taraftan
arazi satın alınarak masarfın çoğaltılmasına çalışılırken, bir taraftan da Tunus limanına gelen
müslüman esirlerin devlet hazinesinden bedelleri verilerek kurtarılmalarını vasiyet etmisti. Hatta Ebü'l- Faris Tunus'ta mevcut olan her vilayetin hıristiyan tüccarlarına: Müslüman esirlerden ellerine geçeni
alıp getirmelerini, gençler için altmış, ihtiyarlar için kırk - elli dinar kadar akçe verileceğine dair benim
tercümanlığım vasıtasiyle bir mukavele yapmıştı. Bu mukaveleden sonra, Hıristiyanlar pek çok esir
getirip hazineden akçelerini almışlardır. Bu kitabın yazıldığı tarih olan işbu (823 H.) senesinde de bu
andlaşma devam etmektedir.
Güzel icraatlarından biri de şudur: Deniz kapısı dışında bulunan ve bazı hıristiyanların senede on
iki bin dinara kiraladıkları hanı yıktırdı. Çünkü içinde içki içmek ve türlü rezaletler yapmak suretiyle
halkın umumi huzurunu bozuyorlardı. Sırf Allah'ın rızasını kazanmak için o kadar geliri terk etti. O
hanın yerine içinde namaz kılınacak, zikredilecek, salavat getirilecek bir ibadethane ve imaret yaptırdı.
Gelirleri buraya sarfedilmek üzere bir kısım araziyi ve zeytinliği vakfetmiş ve karşısmda bir de
yağhane vakfetmekle mezkur yeri imar ve ihya etmiştir. Bardo bahçesi yakınında ve EI-Damus
adındaki yerle Cebel-i Havi civarında bulunan tekkeleri, Bab-ı cedid dışındaki su dolaylarını ve Dar-ı
Ebi'l-ca'd'ın yanındaki karakolları, mevcud hamamları, mesireleri hep o yaptırmıştır. Zeytuni camii
içindeki kütüphane ve Tunus'taki yoksul müslümanlar hastahanesi dahi Ebü'l-Faris devrinde
yapılmıştır.
Tunus'un bütün çarşı ve pazarlanndan Şeriata aykırı olarak elde edilen yirmi sekiz bin dinarı terk
etmiştir. Kendisinden önce Tunus'ta sabun üretimi yasaktı ve hükümetin tekelinde idi. Hükümetten
Sayfa 28 / 81
27
habersiz sabun imal edenler muhtelif para ve hapis cezalarma çarptırılırlardı. Ebü'1-Faris bu yasağı
kaldırmakla bir takım yolsuzluklara son verdi. Memleket içindeki kötü ruhluları diğer beldelere sürdü.
Sicilya adasına bir donanma gönderdi. Tarkuba şehri zaptedildi. Kalesi yıkıldı. Trablus, Kabis.
Hama, Kafsa, Tuzer, Nefka, Biskra, Kostantiniye ve Bicaye beldelerine dahi asker göndermekle yüz
yıllardan beri Afrika'da çeşitli hasarlara cüret eden ihtilalcileri itaate mecbur etmiştir.
ÜÇÜNCÜ FASIL
Hıristiyanhğm Reddi ve Hazret-İ Muhsmmed’in (A.S.M)
Peygamberliğinin Tevrat ve İncil Gibi Diğer
Peygamberlerin Kitablarındaki Delillerle İsbatı
Bu bölümde, Hıristiyanların bozuk inançlarım İncilin hükümleriyle ve İncilleri yazan dört kişinin
sözleriyle ortaya koyacağız. Ayrıca halen ellerinde bulunan kitablardaki, evvelki peygamberlerden
nakledilen sözleri beyan ile peygamberimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) in nübüvvetinin ispatını
te’kid eyleceğiz.
Bu fasıl dokuz kısma ayrılmıştır.
BİRİNCİ KISIM:
Mevcud dört İncili yazanlar ve uydurdukları yalanlar hakkındadır.
İKİNCİ KISIM:
Hıristiyanların mezheblerine göre ayrılıkları ve fırka sayıları hakkındadır.
ÜÇÜNCÜ KISIM:
Hıristiyanlık kaidelerinin beyanı ile onların bütün kaidelerinin yine kendi İncillerinin sarahat ve
delilleriyle red ve ibtaline dairdir.
DÖRDUNCÜ KISIM:
Hıristiyanların esas din ve mezhepleri olarak, büyük ve küçüklerinin öğrenip dindarı oldukları
inancın da yine asıl İncilleriyle reddine dairdir.
BEŞİNCİ KISIM:
Hazret-i İsa (A.S.) , onlarm inanç ve iftiraları üzere Tanrı olmayıp bir insan ve Allah tarafmdan
Sayfa 29 / 81
28
gönderilen bir elçi ve peygamber olduğunun İncilin nassıyla beyan ve tafsili hakkındadır.
ALTINCI KISIM:
Dört İncili yazan dört zatm ayrılıklarını beyan ve tenakuzlariyle (çelişmeleriyle) yalanlarma dair- dir.
YEDİNCİ KISIM
Papazların Hazret-i İsa aleyhisselam’a niset ettikleri yalana ve o hususta yalancı kendileri
olduğuna dairdir.
SEKİZİNCİ KISIM:
Hıristiyanların müslümanları ayıpladıkları mes'elelerin beyanı hakkındadır.
DOKUZUNCU KISIM:
Peygamberimiz Hazret-i Muhammed aleyhisselamın nübüvvetinin, Tevrat, Zebur ve İncil
nasslariyle ve daha önce gelip geçen peygamberlerin müjdeleriyle sabit olduğuna ve önceki
peygamberlerin onun gönderilmesinin sıhhati ile şeriatının bekaası ve Kıyamete kadar devamı
hakkında olan haberine dairdir.
BİRİNCİ KISIM
Bugün İsa aleyhisselama gökten inen İncil, hiç bir memlekette yoktur. Hıristiyanların ellerinde dört
türlü İncil vardır. Bunları yazanlar, Metta (St. Matthieu), Luka (St. Luc), Markus (St. Marc), Yuhanna
(St. Jean) dır. İncili ilk değiştiren bunlardır.
1 — Filistinli olan Metta, İsa aleyhisselamı yalnız göğe çıktığı sene görmüş ve bundan sekiz sene
sonra İskenderiye'de birinci İncil'i yazmıştır. Burada İsa aleyhisselam'ın veladetinde (doğumunda)
görülen, şaşılacak şeyleri ve Yahudi padişahı Herod’un (Herodos), onu çocuk iken öldürmek istediğini;
bunun üzerine annesi Hazret-i Meryem'in, oğlunu alıp Mısır'a götürdüğünü yazmaktadır. Metta'nın
anlattığına göre, İsa aleyhisselam doğduktan sonra Beyt-i Makdis'e Şark tarafından üç mecüsi geldi ve:
— Bu günlerde dünyaya gelen sultan nerededir? Biz kendi memleketimizde onun yıldızını doğmuş
gördük ki, bu onun dünyaya geldiğinin delilidir. Ona hediye getirdik, dediler.
Herod bunu işitince Yahudi ulemasını topladı. Bahsedilen çocuğu onlara sordu. Onlar da:
Sayfa 30 / 81
29
— Beni İsrail peygamberleri kitablarında bize haber vermişlerdir ki, Mesih aleyhisselamın doğuşu
bugünlerde Kudüs'de Beyt-ül-Lahm'da olacaktır, dediler.
Bunun üzerine, Herod mecüsilere, Beyt-ül Lahm'e gidip, yeni doğan çocuğu aramalarını,
buldukları takdirde kendisine bildirmelerini söyledi.
Her ne kadar onlara. «muradım onunla birleşmek, ona yakın olmak ve kulluk etmektir-» dediyse
de: gerçekte öyle olmayıp, onu öldürmeye karar vermişti.
Üç mecüsi Beyt-ül-Lahm’e gidip, Hazreiti Meryem'i oğlu Hazret-i İsa (A.S.) kucağmda olduğu
halde buldular. Hediyeleri verdiler İsa aleyhisselama secde ettiler. Geceleyin kendilerine bir melek
gelip, İsa aleyhisselamın doğduğu yeri saklamalarını, başka bir yoldan geri dönmelerini emir ve işaret
etti. Sonra Hazret-i Meryem'e, Herod'un hile ve suikasdıni haber verdi ve İsa aleyhisselamı ahp Mısıra
gitmesini tenbih etti. Hazret-i Meryem de öyle yaptı.
Metta'mn anlattığı bu hikaye ve sözler batıl ve esassızdır. Hakikatle hiçbir alakası yoktur. Böyle bir
hadise hakikatte olsaydı, Herod İsa aieyhisselamı aramağa kendisi gider veya güvendiği bir kimseyi
gönderirdi. Diğer üç İncili yazan, Luka, Markus ve Yuhanna kitablarında böyle bir şeyden
bahsetmemişlerdir. Zaten Metta, İsa aleyhisselamın doğumunu idrak etmediğinden. bunu bilerek ifade
etmeyip; belki bir yalancıdan işittiğini nakletmiştir.
2 — Gelelim Luka'ya: Bu adam Hazret-i İsa'ya (A.S.) yetişmemiş ve onu asla görmemiştir. Kendisi
Hazret-i İsa'nın (A.S.) semaya çıkarılmasından sonra hıristiyan olmuş, hıristiyanlığı Pavlos'un yanında
meyda gelmiştir. Bir yahudi olan Pavlos da Hazret-i İsa'yı (A.S.) ne görmüş, ne de onun asrına
yetişmiştir. Pavlos zaten hıristiyanlarm en büyük düşmanı idi. O derecede ki, bir zaman, her nerede bir
hıristiyan bulunursa yakalayıp, Beyt-i Makdis'e getirilmesi ve orada hapsedilmesi hakkında
Kayserlerden emir çıkartmıştı.
Luka «Havarilerin Kıssaları» (13) adlı kitabında hikaye eder ki: Merkum Pavlos bir gün bir atlı ile
dolaşırken güneş parıltısı gibi bir nura rast gelip, o nurdan bir ses işitmiş:
«— Ey Pavlos! Niçin bana zarar veriyorsun?»
13 Bu hikaye, Luka'nm yazdığı «Amal-i Rusül» (Resullerin işleri) kitabının dokuzuncu babında yazılıdır. «Havarilerin
Kıssaları» ta’biri o kitabın diğer bir adıdır. (Mütercim)
Sayfa 31 / 81
30
Pavlos demiş ki:
«— Seni bu zamana kadar görmediğime göre nasıl olur da sana zarar verebilirim?
Bunun üzerine nurdan:
— Benim ümmetime olan zararın banadır. Onlardan elini çek. Zira onlar hak üzeredirler. Onlara
tabi ol. Felah bulursun cevabı gelince Pavlos sormuş:
— Efendim bu hususta bana bir emriniz var mı?
Nur cevap vermiş:
— Dımeşk (Şam) şehrine git ve «Enaniyye» adlı kimseyi sor.
Pavlos gidip, o adamı arayıp bulmuş. Hazret-i İsa'dan (A.S.) bu işittiklerini ona bildirmiş. Ondan,
beraberce Hıristiyan dinine girmeyi istemiş. O da onun bu isteğini kabul etmiş. Merkumun Hazret-i
İsa'ya (A.S.) imanı belli olduktan sonra şan ve şerefi artmıştır.
Bu hikayenin aslı yoktur. Veya şeytan hilesidir. Demek oluyor ki, Pavlos, Enaniyyenin, Luka'da
Pavlos'un elinde hıristiyan olmuş ve İncili ondan almıştır. Halbuki, bunların ikisi de Hazret-i İsa'ya
(A.S.) yetişmemiş ve görmemişlerdir, işte bu kadar karışık ve manasız sözler, Hıristiyanlığın batıl ve
yalandan ibaret olduğuna açık bir delildir.
3 — Markos da Hazret-i İsa'yı (A.S.) görmemiştir. Hıristiyanlığı kabulü, Hazret-i İsa'nın (A.S.)
semaya çıkışından sonra ve Havarilerden Petros'un Yananda olmuştur. İncili Roma şehrinde yazmıştır.
Altıncı kısımda açıklayacağımız üzere Markos, diğer İncilleri yazanlara bazı mes'elelerde muhalefet
etmiştir.
4 — Yuhanna ise, Hazret-i İsa'nın (A.S.) teyzezadesidir. Hıristiyanların dediklerine göre, Hazret
İsa (A.S.) , bunun düğün ziyafetinde hazır bulunmuş ve suyu şaraba o zaman tahvil etmiştir. Hazret-i
İsa'nın (A.S.) da ilk mücizesi bu imiş. Yuhanna bunu görünce zevcesini terkederek, din ve seyahatta
Hazret-i İsa (A.S.) ’ya tabi olmuştur.
Onlar derler ki: Hazret-i İsa (A.S.) yahudiler tarafından öldürüleceğini anladığı zaman,
teyzezadesi Yuhanna'ya vasiyet etti: Ey Yuhanna, annem hakkında Allah'dan kork ki, o senin
annendir. Annesine de Yuhanna hakkında: O senin oğlundur. Onun hakkında Allah'ın gazabından
sakın, dedi. Onu da annesine vasiyet etti.
menfi her türlü inanç sistemlerim dahil edecek olursak, zamanımızdaki «Global» dinler listesine
komünizmi bile sokabiliriz. Zira onun da kendine mahsus inançları vardır: Allah’ın varlığım inkar
etmek, dünyanın ebedi olduğunu söylemek, her şeyin maddeden meydana geldiğini iddia etmek ve
saire gibi... Onun da taraftarlarınca «kutsal» tanınan bir kitabı (das Kapital), sahte peygamberleri
vardır.
Türkçe tercümesini sunduğumuz bu eser, sadece hıristiyanları doğru yola davet etmektedir. Onların
dikkatini üzerinde düşünmeksizin inanıverdikleri bazı inanılmaz noktalara, çelişkilere çekmektedir.
Kitabının giriş kısmında, yazar, kendi hayatım anlatmakta; başlangıçta İspanyalı bir katolik papazı
olduğunu, daha sonra İslamiyeti kabul ettiğini ve eski dindaşlarım da aynı yolu seçmeğe davet etmeğe
çalıştığım belirtmektedir.
Hıristiyan iken taşıdığı ad «Anselmo Turmeda» olan yazar, Fransisken tarikatına mensup olup,
Mayorka adasının, aynı ismi taşıyan şehrinde dünyaya gelmiştir. Hayatı hakkında fazla bilgimiz
yoktur. Sadece İspanyolca (Katalanca), «Eşek ile Fransisken Anselmo Turmeda arasında mücadele»
ünvanlı bir eseri olduğunu da öğrenmekteyiz (1
).
Eserinin baştarafında belirttiği gibi, yazar, önce İspanya'nın Lorida şehrinde, sonra da İtalya'nın
1 İspanyol müsteşriki A. Palacios bu eser hakkında araştırmada bulunmuştur. (El original arabe de la Disputa del asno
contra Fr. Turmeda. Rev. De la Filologia Esp. Madrid, 1914).
Sayfa 3 / 81
2
Bolonya şehrinde hıristiyanlık ilahiyatı tahsil etmiş ve son üstadı piskopos Nikola Martel'in gizli ve
özel tavsiyesi üzerine Tunus'a giderek İslamiyeti kabul etmiş ve Abdullah adını almıştır. Orada Arapça
öğrenmiş ve o zamanki Tunus hükümeti hizmetinde tercümanlık yapmıştır. Bu eserini Hicri 823
yılında kaleme almıştır. Bu tarihte İspanya'nın güneyinde, Endülüs'te yeni bir İslam devleti mevcuttu.
Binaenaleyh İspanya'da Müslüman uleması bulunuyordu.
Yazarın oğlu Abdü'l-Halim, eserin Arapça bir özetini yapmıştır. Yazma nüshası Berlin
kütüphanesindedir.
Ayrıca, eserin Arapça aslının da birçok yazma nüshaları, çeşitli kütüphanelerde muhafaza
edilmektedir. Arapça metin Hicri 1290 yılında İngiltere'de basılmıştır. Sonra 1895, 1904, v.s. yıllarında
Kahire baskıları da yapılmıştır. Türkçe bir tercüme de yazma nüshalar halinde yayılmıştır. Hacı
Mehmed Zihni Efendi'nin yaptığı tercüme de İstanbul'da basılmıştır, Latin harfleriyle ilk defa basılan
bu yeni tercüme esas itibariyle M. Zihni Efendi'nin tercümesinin, lisan bakımından sadeleştirilmiş
şeklidir (2
).
Arapça aslının adı: «Tuhfetü'1-erib fi'r-reddi ala eh-li's-salib» dir. (Bazı baskılarda «erib»
yerine «lebib» ke-limesi vardır.) Ebü'1-Gays Muhammed ibnü'l-Kaşşaş isimli bir alim esere bir önsöz
ilave etmiş ve adını da “Tahiyyetü'l-esrar te'lifü'l-ahyar li'1-ensari fi'r-reddi alen-nasare'l- küffar” şeklinde değiştirerek Sultan I. Ahmed'e ithaf etmiştir. (Saltanatı 1012 - 1026 H.)
Tuhfetü'1-erib, Avrupalı hıristiyanların da dikkatim çekmiştir. Fransızcaya tercüme edilen eser
hakkında şu araştırmalar yapılmıştır:
1) Fransızca tercümesi. Çeviren J. Spiro, Paris, 1886.
2) Revue de l'Histoire des Religions, Paris, xii, pp. 68-89, 179, 201, 278-301 (üç sayıda).
3) Di Matteo, Tahrif, 243, No. 6. .
4) J. Spiro, Autobiographie d'Abdallah b. Abdallah le drogman, dans: La Revue Tunis. 1906, xiii,
19-101.
2
İstanbul Müftü Müsevvidi Fikri Yavuz bey, eseri Arapça aslıyla karşılaştırmıştır. Eserin sadeleştirme işi. İstanbul
Edebiyat Fakültesi ve Yüksek İslam Enstitüsü talebeleri ile diğer yetkili kişilerden müteşekkil bir hey'et tarafından
yapılmış, tekrar tekrar gözden geçirilerek en mükemmel bir şekilde çıkması sağlanmıştır.
Sayfa 4 / 81
3
5) Mohamed Ben Hodja, Le tombeau d'Abdallah b. Abdallah, dans la meine revue, p. 292 - 294.
6) Revue Africaine, V, 266.
7) Steinschneider, Polemische und apologische Litteratur, 34, No. 15.
İSLAM – HIRİSTİYAN MÜNAKAŞASI
Bundan birkaç yıl önce Amerika'da «Towards Understanding İslam (html yada PDF) » (== İslam'ı
Anlamağa Doğru) adlı bir eser basılmıştır. Bu eserde İslamlar ile Hıristiyanlar arasındaki dini
münakaşaların tarihçesi hayli objektif bir şekilde çizilmektedir. Bu kitabın da Türkçeye ve diğer
müslüman dillerine çevrilmesinde fayda vardır.
Abdullah Tercüman'ın da şikayet ettiği gibi, hıristiyanların istifadesi için yazılan İslam
kitaplarında, onların dinleri hakkında sadece akli tenkitler yapılmakta, fakat hıristiyanların dini
inanışları derinliğine bir araştırma konusu yapılmamıştır. Hıristiyanların kudsal kitapları bile sıkı bir
incelemeye tabi tutulmamıştır. Bu işi yapmanın artık zamanı gelmiştir. İlahiyat Fakültelünden mezun
olan bazı gençlerin Yunanca ve Latince öğrenmeleri ve hıristiyanların dini üniversitelerinde (mesela
Roma, Paris) bu din üzerinde ihtisas yapmaları şarttır., Bazıları Katoliklik, diğerleri Protestanlık,
Ortodoksluk üzerinde derinleşmeli ve nasraniyetin mahiyeti üzerinde çalışmalar yapmalıdır.
2 inci Dünya Savaşının sonundan beri hıristiyan misyonerleri Türkiye'deki faaliyetlerini hayli
artırmışlardır (3
). Son yıllarda yurdumuza gelen bazı turistler yanlarında Türkleri Hıristiyanlığa davet
eden Türkçe yayınlar getirmekte ve bunları gizli veya aleni olarak halka dağıtmaktadırlar. Amerikalılar
ve Almanlar bilhassa çok aktiftirler. Komşu Lübnan'da «İletişim yoluyla Misyonerlik» konusunda bir
enstitü açılmıştır. Bir de, Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde çalışan Türk işçileri üzerinde de misyonerler
var güçleriyle çalışmaktadırlar.
Hakikat insanlığın en mukaddes malıdır. O hiç kimsenin tekelinde değildir. Akıllı ve dürüst kişiler,
hüküm ve karar vermeden önce başkalarını da dinlemekten korkmazlar. Allah bize iki kulak ve sadece
bir ağız vermiştir. Binaenaleyh önce dinlemeli, sonra karar vermeliyiz.
3
Kitabın sonundaki ek bölümde bu konuda daha detaylı bilgi verilmektedir.
Sayfa 5 / 81
4
Ne yazık ki, hıristiyanlar, kendi söylediklerini, kendileri tatbik etmemektedir. Evet onların teşkilatı,
faaliyeti, sabır ve sebatı elbette inkar edilemez. Ama bir söylediklerine, bir de yaptıklarına bakınız. Hz.
İsa (A.S.) Efendimizin (Selam olsun ona) talim ve irşadları sevgi üzerine kurulmuştur: «Yalnız
dostunu değil, düşmanım bile sevmek lazımdır. Bize kötülük edeni afvetmek kafi değildir, bize bir
tokat atana, öbür yanağımızı da çevirmeliyiz. Hırkamızı zorla alana. çıkarıp gömleğimizi de
vermeliyiz. Kendisine bir kilometre refakat etmemizi zorlayanın peşinden iki kilometre yürümek
lazımdır...» gibi. Hıristiyanlar bu ölçüleri özellikle ihracat malı olarak mı anlıyorlar ve neden bunları
kendileri tatbik etmiyorlar? Biz burada kafir devletlerin (bu devletler hem müslüman, hem de
hıristiyanlar nazarında kafirdir) zalimane sömürgecilik ve genişleme siyasetlerini bir tarafa
bırakacağız. Hatta, misyonerlerin onlara sömürücülük ve soygunculuk yolunda yardımcı olduklarından
da bahsetmiyeceğiz. Sadece, pek dindarane bir gayretle, müslümanları hıristiyan yapmak uğrunda
gösterdikleri faaliyetten söz açacağız. Onlar böyle yapmakla kendi ruhlarını helak etmekte, ebedi
felaketlerim hazırlamaktadırlar.
Kendileri hakkı arıyacaklarma, başkalarını da saptırmağa çalışmaktadırlar. Onların oturup şu
hususları düşünmeleri gerekmez mi?
Bütün dinler içinde, Hıristiyanlığın Hazret-i İsa (A.S.) hakkındaki «babasız doğmuş olması»
akidesini kabul eden yegane din İslamiyettir. Filhakika İslamiyet, Hz. Meryem validemizin hiçbir
erkek görmeksizin Hazret-i İsa'yı (A.S.) dünyaya getirdiğini; ismet ve iffet sahibi bir bakire olduğunu,
Hazret-i İsa'nın (A.S.) dünyaya gelişinin ilahi bir mucize olduğunu kabul eder. Halbuki yahudiler
Hazret-i İsa'ya (A.S.) —haşa— gayrı meşru demek küstahlığında bulunurlar, işte müslümanlar,
hıristiyanların büyük tanıdıkları Hz. İsa (A.S.) ve Hz. Meryem hakkında böyle güzel inanışa
sahibdirler. Hal böyle iken, hıristiyanlar İslam büyüklerine karşı çirkin söz ve hakaretleri savururlar.
Bilhassa papaz takımımn, İslam Peygamberi (sallallahü aleyhi ve sellem) hakkındaki iftiraları, insan
aklının varabileceği son noktaya kadar alçalmış olduklarına işaret eder. İşte biz hıristiyanları, bu
utanç verici durumlarını düşünmeğe davet ediyoruz. Evet, bir tarafta Hz. İsa'yı (A.S.) ve Hz.
Meryem'e saygı ve hürmette de kusur etmeyen rnüslümanları, diğer tarafta İslam büyüklerine hakaret
Sayfa 6 / 81
5
ve küfürler yağdıran kendilerini düşünsünler (4
İSLAMİYETE GÖRE Hz. İSA (A.S.)
İslamın iki ana kaynağı vardır: Kur'an-ı Kerim ile Peygamberimizin (S.A.) sünneti. Kur'an-ı
Kerim, İslam Peygamberine indirilen vahylerin (ilahi buyruklar) hey'-et-i mecmuası olup bütün
insanlığa hitab etmektedir. Buna Kelamullah (Allah'ın sözü) de denir. Hz. Peygamber O'nu sağlığında
vahiy katiplerine, kendisine geldiği gibi aynen yazdırıp, etrafına yaymıştır.. Arapça aslı aynen
elimizde mevcuddur. Dünyanın çeşitli yerlerindeki kütüphanelerde, İslamın ilk asrından bu güne kadar
yazılmış, sayısız yazma Kur'an-ı Kerimler vardır. Alman misyonerleri bu yazma Kur'an-ı Kerim'lerin
binlercesinin fotokopilerini aldırıp, bir araya toplamışlardır.. Gayeleri Kur'an-ı Kerim'de birbirini
tutmayan bir yer bulmaktı. Fakat bunları karşılaştırmışlar ve tek bir değişiklik bile bulamamışlardır.
Halbuki kendi mukaddes kitabları olan İncil'lerin çeşitli yazma nüshalarında 26.000 adet birbirine
uymayan yer (= variantes) vardır.
Peygamber'in (S.A.V.) sünnetine gelince: Bu O'nun hayatına ait nakil ve rivayetleri ihtiva eder:
Sözleri, şahsi davranış ve hareketleri, ashabının (Allah onlardan razı olsun) bir şeyi yapmasma karşı
ses çıkarmamaları. (Bu gizli bir rızadır.)
Ashabın bir kısmı hadisleri, daha Resülüllah'ın (S. A.V.) sağlığında yazmağa başlamışlardı.
Diğerleri vefatından sonra yazdılar. Daha sonraki nesiller, hadis yazanların eserlerini toplayıp, hadis
külliyatları meydana getirdiler. Altı «Sahih» (= en doğru kitab) bu suretle meydana gelmiştir. (Buhari,
Müslim, Ebü Davud, Tirmizi, ibn Mace, Nesei)
Bu iki ana kaynaktan başka Resülüllah'ın (S.A.V.) hayatını anlatan kitablar da kaleme alınmıştır.
Bunlara Siyer (veya Siretü'n-nebi) denir.
Burada yalnızca şu noktaya işaret edelim: Hıristiyanların kutsal kitabı olan Ahd-i Cedid (=
Nouveau Testament, kilisece kabul edilen 4 İncil ile sonradan yazılmış bazı mektubları ihtiva eder), ne
Kur'an-ı Kerim'e, ne de Hadis külliyatlarına benzer. Olsa olsa Siyer kitablarını andırır, yani bunlarda
4 İslamların Hıristiyanlığa karşı yazdıkları reddiyelerin en hafifinde bile, Hazret-i İsa'ya en ufak bir hürmetsizlik
edilmemiştir.
Sayfa 7 / 81
6
Hz. İsa Aleyhisselamın hayatı anlatılmakta, bazan da O'nun söylediği sözler zikredilmektedir.
Müslümanların, Hz. İsa'ya (A.S.) vahyedilmiş olduğuna inandıkları hakiki İncil, galiba Hz. İsa (A.S.)
tarafından şakirdlerine yazdırılmamıştır ve ondan sonra da kaybolmuştur.
İslam dini dinlerin en hoşgörülüsüdür.. Hem akle, hem de kalbe en uygundur, İslamın tezi şudur:
Sonsuz rahmet sahibi olan Allahü Teala, lütuf ve inayetiyle, insanlara maddi ve bedeni nimetler verdiği
gibi, doğru yolu bulmaları için peygamberler göndermiştir. Zira insanların hepsi kendi başlarına,
Rablerine ulaştıran yolu bulacak iktidara sahip değildir. Kur'an-ı Kerim'e göre, hiçbir kavim yoktur ki,
Allah onlara, zaman zaman, Hak yolu gösteren haberciler, peygamberler göndermemiş olsun. Bu
habercilerin sayısı çoktur. Kur'an-ı Kerim'de ancak bazılarının ismi zikredilmiştir. Hz. Nuh, İbrahim,
Davud, İsa, Yahya (aleyhimüsselam) bu cümledendir. Bu habercilerin hepsi de aynı temel inancı tebliğ
ve öğretmişlerdir: Allah'ın birliği ve hesaba çekilmek üzere öldükten sonra tekrar dirilişin hak olduğu.
Bu büyük peygamberlerin hepsinin de, kendilerine vahyedilmiş mukaddes kitabları vardır: Hz.
İbrahim'in suhufu, Hz. Musa'nın Tevrat'ı, Hz. Davud'un Zebur'u, Hz. İsa'nın (A.S.) İncil'i, Hz.
Muhammed'in (S.A.V.) Kur'an'ı (Selam onların üzerine olsun!).
Kur'an-ı Kerim'de, Hz. İsa'nın (A.S.) babasız doğduğu yazılıdır. O'nun sadece annesi vardır: Hz.
Meryem. Fakat, yine Kur'anda Hz. Adem'in. hem babasız, hem de annesiz yaratıldığı bildirilir. Hz.
Adem böyle harikulade bir şekilde yaratılmış olmasma rağmen, ilah olmadığına göre, Hz. İsa'nın
(A.S.) Tanrı veya Tanrı'nın oğlu olarak telakki edilmesine sebeb ne? Kuran Hz. İsa (A.S.) için
«Rühullah» der. Kur'anda ruh «emir» manasına kullanılmıştır. Rühullah, Allah'ın emri demektir. Bir
mucize olan doğumu Allah'ın bir emri olduğu için Kur'an yine onun hakkında Kelimetullah (= Allah'ın
sözü) tabirini, kullanır. Zira onun babasız doğuşu Allah'ın bir sözü, bir emri ile olmuştur. Hem Hz. İsa
(A.S.), daha beşikteyken konuşmuş ve annesinin masum olduğunu söylemiştir. Büyüyünce Yahudileri
dine davet etmek üzere, kendisine İncil verilmiştir (5
). Hz. İsa (A.S.) diğer milletlere peygamber olarak
gönderilmemişti. O zaman Filistin'de Romalılar hakimdi. Roma idaresi ona o kadar güçlük çıkardı ki,
5
Kur'an-ı Kerim'de ve Metta İncilinde, Hz. İsa'nın yahudilere peygamber olarak gönderildiği yazılıdır. Her ne kadar
Markos İncilinde Hıristiyanlığın bütün dünyaya yayılmasmdan bahsediliyorsa da, bu İncilin en eski yazma nüshaiarında
böyle bir ifadeye rastlanmamıştır. Binaenaleyh bu kısmın sonradan ilave edildiği anlaşılmaktadır
Sayfa 13 / 81
12
* Hz. Yakub, A.A- Tein-üı, 49/10.
* Hz. Musa, A.A. Deuteronolne, 18/8, 33/2.
* Hz. Danyal, A.A. 2/31-32, 7,13-14.
* Hz. Davud, A.A, Psaume 45/3-18.
* Hz. Yahya, A.A. İsaie, 42/9 ve devamı, 43/1,6, 21/6-7.
* Hz. Habakuk, A.A. Habakuk, 3/3.
* Hz. •Yahya, A.C. Apocalypse, 2/26-29, 6/4.
* Hz. İsa, A.C. Yuhanna 14/15-16, 15/26-27. 16/7-16.
* Zerdüşt, Avesta, Yaşt 13,. XXVIII, 129; “(övgülere müstağrak)” 1
» (herkes için rahmet) isminde
bir put kırıcı...» (9
)
* Gautama Buddha. Bu dine ait bütün kitablar, Buda'nin Mettaya (diğer bir lehçeye göre telaffuzu
Maitreya'dır) isimli bir zatın geleceğinden ve kendisinin tamaınlıyamadığını tamamlıyacagından
bahsetmektedir. Mettay (herkes için rahmet) manasına gelir. Bu hususlarda şu esere bakılabilir.
Jolın B. Noss, Men's Religions, P. 188, 199.
Brahmanizm'de Allah tarafından vahyedilmiş olduklarına inanılan kutsal kitablardan oluşmuş bir
set vardır. Bunlara Purana adı verilir. -(harfiyyen manası: “Eski yazılar”, Bakınız: Kur'an-ı Kerim: 26
196. “zuhurul evvelin” Kalaki Purana'ya göre, Allah çeşitli zamanlarda on defa tecelli edecektir.
Sonuncusu. bir savaşçı şeklinde olacaktır. Bu son ğörünüşünde babası, «Allah'ın kulu (Abd-Allah)
isirnli bir erkek, annesi ise “Güvene layık”. (Amine) adlı bir kadın olacaktır. Brehmenler tarafından
münzel kitab olarak inanılan “Veda” lara göre, bu muharib “kumlar diyarında” doğacak, sonra
anavatannun kuzeyindeki bir yere iltica, edecektir. Semaya değecek bir arabası olacaktır (Mi'rac). Bu.
zat deve sahibi bir hakim (hikmetli kişi) olacak, kazanacağı iki büyük zaferin birinsinde 300,
ikincisinde 10,000 askeri olacaktır. (Bedr ile Mekke'nin fethi gazveleri)
Şu izahattan anlaşılacağı üzere, gerek hıristiyanların, gerekse diğer dinlerin mukaddes kitablarında,
Resülüllah Efenmdimizin (Salat ve Selam O’na) gelecegine dair haberler vardır. Bu kitabların
9
Resulüllah Efendimiz, Kur'an-ı Kerim'in buyurduğu üzere “alemlere rahmet” (= Rahmeten lil-alemin) olarak
gönderilmistir.
Sayfa 14 / 81
13
uğradıkları değişikliklere rağmen bu husustaki müjdeler anlaşılmaktadır.
HIRİSTİYANLIĞIN REDDİNE DAİR ESERLER
Bugünkü hıristiyanlıkta o kadar bozuk taraflar vardır ki, sadece İslam alimleri değil, fakat her dine
ve her akideye bağlı çegitli yazarlar, onu red ve ibtal babında sayısız eserler kaleme almışlardır.
Bilhassa pozitivist ve materyalist Avrupa düşünürleri ağır tenkitler yapmışlardır. Yerimiz bunların
hepsi hakkında malumat vermeğe müsait olmadığından biz sadece Türk dilinde yazılmış bazı
reddiyeleri tanıtmakla yetineceğiz.:
1) İZHARÜ'L-HAK Tercümesi. Yazan: Hintli Rahmetullah Ef. (ö). 1300 h.) iki cilt halinde
tercüme edilmiştir. Birinci cildi Şair Nüzhet Efendi (İstanbul ‘da basılmıştır), ikinci cildi
Ankaravi Ömer Fehmi Efendi (ibraz'ül-Hak adıyla 1293 de Bosna'da basılmıştır.)
2) ŞEMSÜ^L-HAKİKA. Yz. Harputlu İshak Ef.
3) ZİYAU'L-KULUB. Aynı müellif.
4) İZAHU'L-MERAM Fi KEŞFi'Z-ZALAM. Yz. Hacı Abdi E.
5) EL-FASL BEYNE'L-HAK VE'L-BATIL Tercümesi. Yz. mısırlı İzzeddin Ef- Çeviren: Adanalı
Esmui Yusuf Ef.
6) NURÜ'L-HÜDA LİMEN İHTEDA. Yz. Sırrı Paşa. (Diyartıkır'da basılmıştır).
7) BEYANÜ'L-HAK Tercümesi. Yz, Hintli Rahmetullah Ef.
8) RİSALETÜ'L-SAMSAMİYE, Yz. Hacı Abdi Ef.
9) MÜDAFAA. Yz. Ahmed Midhat Ef.
10) MÜDAFAAYA MUKABELE ve MUKABELEYE MÜDAFA Aynı ınuharrir.
11) MÜDAFAA. 3 üncü cüz. Aynı muharrir, (İslam alimlerinin Hıristiyanlığı red ve ibtal sahasında
Türk diliyle yazdıkları eserlerin tam bir bibliyografyasını hazırlayıp neşretmek emelindeyiz,
inşaallah.)
Biavnillahi Teala basımına muvaffak olduğumuz bu “Tuhfet’ül-Erib...” tercümesi ile müslüman
kardeşlerimizin ve bilhassa Avrupa'daki işçi dindaşlarımızın ellerine, misyonerlere karşı bir müdafaa
silahı veriyoruz. İleride bu vadide daha detaylı eserler yayınlamak ümidindeyiz.
Sayfa 15 / 81
14
Bütün hamd ve sena, Alemlerin Rabbi olan Allah’ü Teala'ya mahsustur. Yalnız O'na ibadet eder,
yalnız O'ndan yardım dileriz. Bizlere doğru yolu gösteren ebedi saadet kaynağı İslam dinini getiren
son peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa'ya (S.A.V.) ve sair ilahi habercilere salat ve selam
ederiz. Allah'ı ve Elçisini dinler, onların dostlarına dostluk, düşmanlarına düşmanlık ederiz.
BEDİR YAYINEVİ
(Muharrem 1385 - 3 Mayıs 1965)
Sayfa 16 / 81
15
HIRİSTIYANLIĞA REDDİYE
YAHUT
KİLİSEDEN CAMİYE
(Tuhfetü'i-erib fi'r-reddi ala ehli's-salib)
Bütün hamd ve şükürler Allahü Teala'ya mahsustur. Dualar ve iyilikler onun peygamberi
Muhammed aleyhisselam'a olsun. Hak Teala beni, sevgili peygamberi Muhammed aleyhisselam'ın
dinine hidayet ederek sonsuz lütuf ve ikramda bulundu. Yüce İslam dininin kat'i delillerine baktım ve
gördüm ki, en küçük bir temyiz kaabiliyeti olan kimse için, bu kuvvetli deliller gizli kalacak şeyler
değildir. Meğer ki, gözünü küfür ve inad perdesi kaplamış bir şuursuz olsun.
İslam alimlerinin kitablarını inceledim. Onları da yeterli buldum. Ancak, Hıristiyanlık ve
Yahudilik aleyhine yazılan reddiyelerde hemen hepsi akli delillere başvurup birkaç mes'ele müstesna,
nakli deliller göstermemişler. Akli ve nakli delillerle ve kendi kitablarındaki sözlerle reddeden sadece
ibni Hazm'dır.
Bu sebeble nakil yolu ile gelen sözleri ve delilleri mukayese ederek, insaf üzere hareket etmeyi
esas kabul ettim. Böylece Hıristiyanların batıl, fikirlerini, teslise bağlı esasları ile akla uymayan bozuk
yollarım beyan eylemeyi, İncilleri ile, bunları yazanları ve yapmakta oldukları ayinleri ve bunları icad
edenleri, naklettikleri şeylerdeki küfürlerim açıklamayı, Hazret-i Mesih aleyhisselama iftiralarıni,
Allah’ü Teala'ya yalan isnadlarını, İncil hakkında yaptıkları hile ve fesadlarını ve nihayet haçlarına
olan secde ve ibadetlerindeki bozuklukları duyurmayı hararetle arzu ediyordum. Cenab-ı Hak bu
arzumu gerçekleştirdi ve bu kısa kitapçığın yazılmasını bana ilham etti. Bu kitabımda evvela kendi
hayat hikayemi, vatanımdan aynlışımı, İslam dinine nasıl girdiğimi anlattım. Sonra Tunus Emiri Ebü'l- Abbas Ahmed'in ve oğlu Ebü'l-Faris Abdü'l-aziz'in hükümetleri devrinde meydana gelen olayları,
sahip olduğum nimet ve ihsanı beyan eyledim. Nihayet son kısımda Hıristiyanlığı red ve millet-i
Muhammediyyenin faziletini isbata dair olan mevzuları açıkladım. Böylece vücuda gelen bu özlü eseri
«Tuh-fetü'1-Erib Fi'r-Reddi Ala Ehl-i Salib» diye isimlendirdim.
Sayfa 17 / 81
16
Eser üç fasıldır.
Birinci fasıl: İslamiyeti kabul edişim ve Tunus hükümdarımn yanındaki işlerim hakkındadır.
İkinci fasıl: Hicri sekiz yüz yirmi üç senesinde Tunus'un ikinci Hükümdarı Ebü'l-Faris Abdül- aziz'in zamanında bulunduğum vazifelerle adı geçen hükümdarın güzel ahlakı ve eserleri hakkındadır.
Üçüncü fasıl: Hıristiyaulığın reddi ve Hazret-i Muhammed'in (Sallallahü aleyhi ve sellem)
peygamberliğini Tevrat ve İncil gibi diğer peygamberlerin kitablarındaki delillerle isbat hakkındadır.
İnşaallah bu faslın bitmesiyle bu kitabın maksadı da Allah'ın kuvvetiyle sona erecektir. Kudret ve
kuvvet ancak yüce olan Cenab-ı Hakk'a mahsustur.
BİRİNCİ FASIL
İslamiyeti Kabul edişim ve Tunus Hükümdarının Yanındaki İşlerim
Malumunuz olsun ki, ben Mayorka (10) ülkesindenim. (Cenab-ı Hak burayı feth etmeği,
müslümanlara tekrar nasip etsin!) Bu şehir deniz kenarmda, iki dağ arasında küçük bir vadi ile
ortasından bölünmüş, ticaret yeri bir memlekettir, iki limanı vardır. Bu limanlarda, kıymetli mallar
yüklü büyük gemiler yatar. Bu memleket, Mayorka Adası diye tanınır. Ormanlannın çoğu zeytin ve
incir ağaçlarıdır. Her sene Mısır'a, İskenderiye'ye yirmi bin fıçıdan, fazla zeytinyağı gönderilir. Adada
sayıları yüz yirmiyi aşan çok sağlam kaleler vardır.
Babam, Mayorka ahalisindendir. Kendisinin benden başka çocuğu yoktu. Altı yaşıma girince beni
bir papaz’a teslim etti. Ben bu papazdan İncil'i okudum, iki sene zarfında yarısından çoğunu
ezberledim. Bundan sonra iki sene kadar da İncilin özel terimlerini ve mantık ilmi öğrenmekle
uğraştım, Sonra “Katalan” arazisinden olan ve hıristıyanlar arasında ilim memleketi sayılan «Larde»
şehrine gittim. Bu memleketi bir nehir ortasından ikiyc bölmüştür. Buranın toprağı altınla karışıksa da
orada herkesin bildiği üzere, geliri, masraflarını, korumadığından Öylece terk edilmiştir. Meyvası pek
çoktur. Çiftçilerin bir şeftaliyi dört parça edip güneşte kuruttuklarını, kabağı ve havucu kurutup kışın
geceden ıslatarak taze gibi pişirdiklerini gördüm Hıristiyanlardan ilim öğrenmek isteyenler burada
10 Mayorka, Akdeniz'de Balear takımadalannın en büyük adasıdır. Merkezi Palma şehridir. Büyük ırmakları ve şehirleri
vardır. Bir de Minorka Adası vardır. Aralarındaki mesafe elli mildir.
Sayfa 18 / 81
17
toplamrlar. Sayıları bin - bin beş yüz kişiye kadar yükselen bu talebe topluluğuna yalnız ders okutan
papaz karışır ve idare eder. Memleketin en çok yetişen nebatı safrandır. Ben bu memlekette altı sene
kadar tıp ve nücum (yıldızlar ilmi) okudum. Sonra dört sene kadar da İncil ve İncil'in terimlerini
okuttum.
Daha sonra «Nebuniye» ye gittim; burası da pek büyük bir şehirdir. Taş ocağı olmadığından
binaları tuğla ile yapılmıştır. Orada her tuğlacının kendine mahsus bir nişanı vardır. Tuğlaların
güzelliği ve pişkinliği memurlar tarafından kontrol edilir. Bir tuğlacının yaptığı tuğla eğer dağılır,
parçalanırsa parası geri alındığı gibi, dayak cezası da verilir.
Bu şehirde her yıl ilim tahsili için iki binden fazla talebe toplanır. Tahsilde bulunanlar belli olsun
diye —hükümdar veya şehzade bile olsa— hepsi sadece ruhani elbisesi giyerler. Bunlara da
ancak ders okudukları papaz karışır ve hükmeder. Ben bu memlekete varınca Nikola Mertil ismiyle ta- nınan, hıristiyanlar arasmda kadri büyük, ihtiyar bir papazın kilisesine gidip orada yerleştim. Bu zat,
hıristiyanlar arasında ilim ve dindarlık cihetiyle yüksek bir mertebeyi haizdir. Zamanın feridi (seçkini)
idi. Hükümdarlar tarafından kendisine müracaat olunur, hediyeler gönderilir, bu hediyelerin onun
tarafından kabulü ile şeref kazanırlar, varhğının uğur sayılmasına bütün lııristiyanlar tarafından rağbet
edilirdi.
Ben bu papazdan Hıristiyan dininin usul ve hükümlerim okudum. Daima hizmetinde bulundum:
Kendisine yakın olmaya çok itina ve ihtimam ettim. O da beni en yakın talebesi olarak herkese takdim
etti. Hatta o derece ona yakın oldum ki, evinin ve kilerinin anahtarlarım bana teslim etti. Yalnız evinin
içinde bulunan ve arada sırada yalnızca girdiği . bir odanın anahtarını vermedi. Allah bilir, buraya
öteden beriden kendisine hediye olunan eşya ve malları koyuyordu, işte bu veçhile on sene tahsile
gayret ettim. Onun hizmetine bütün kudretimle hayatımı vakfederek ona sımsıkı bağlandım.
Bir gün hastalanıp ders okutmağa çıkamadı. Derse gelenler dershanede otururlarken bir takım
mes'elelerin müzakeresine başlandı. Nihayet bahis, . Cenab-ı Hakk'm Hazret-i İsa'ya (A.S.) indirmiş
olduğu şu «Senden sonra bir peygamber gelir, ism-i şerifi Paraklit’tir» mealinde olan ilahi hükme
dayandı. Bu hususta hazır olanlar arasında pek çok münakaşalar cereyan etti. Fakat mes'ele
halledilmeden dağıbp gittiler. Ben de kalkıp üstadın evine geldim.
Sayfa 19 / 81
18
— Bugün aranızda ne gibi bahisler cereyan etti? diye bana sordu-Ben de:
— Paraklit isminde ihtilaf olundu. Filan şöyle dedi, filan da şöyle cevap verdi, dedim.
— Sen ne cevap verdin? diye sordu.
— Filan şarihin İncil şerhinde verdiği cevabı verdim, dedim.
Onun üzerine buyurdular ki:
— Sen kusur etmemişsin, yaklaşmışsın. Filan hata etmiş. Filan da oldukça yaklaşmış. Lakin hak
olan bunlardan hiçbiri değildir. Bu yüce ismi ancak ilimde çok ileri gitmiş alimler bilir. Sizin ise
ilimden nasibiniz pek az bir şeydir.
Bunun üzerine ben kalkıp üstadın ayaklanna sarılarak:
— Efendim, bilirsiniz ki, ben vatanım olan uzak bir ülkeden buraya geldim. On senedir hizmetinize
devam ve rızanızı kazanmağa gayret ettim. Sizden sayılamıyacak derecede bilgiler edindim. Şimdi siz
muhterem üstadımdan bu mübarek ismi dahi bendenize açıklamak suretiyle ihsamnızı tamamlamanızı
niyaz ve istirham ederim.
Üstad bu sözler üzerine ağlamağa başladı ve
dedi ki:
— Oğlum, vallahil'azim bana olan iyi hizmetin sevgin ve sadakatin cihetiyle seni çok severim.
Evet, bu mübarek ismi bilmekte sayısız faydalar vardır. Lakin korkarım ki, saklamaz da söylersin.
Sonra hıristiyanlar seni o dakikada öldürürler.
O, böyle söyleyince benim merak ve heyecanım bir kat daha arttı:
— Üstadım, dedim, Allah, İncil ve Mesih hakkı için bana söyleyeceğiniz sırların hiçbirini ifşa
etmem.
Böyle teminat verdikten sonra üstad dedi ki:
— Oğlum, sen benim yanıma geldiğin vakit memleketinin müslüman memleketlerine yakın olup
olmadığını, müslümanlarla kavga edip etmediğinizi sormuştum. işte o suali, İslam ile aranızdaki ayrı-
lığın derecesini ölçmek için sormuştum. Bil ki «Paraklit» ismi, müslümanların peygamberi Hazret-i
Muhammed (S.A.) in mübarek ismidir. Kendisine Danyal Aleyhisselamm lisanı üzere mezkur olan
dördüncü kitab ki, Kur'an nazil olmuş ve bu kitabın o peygamber-i celile nazil olacağını ve dininin hak
Sayfa 20 / 81
19
dini, milletinin de İncil'de adı geçen ak millet olduğunu Danyal Aleyhisselam haber vermiştir.
Üstadın bu açıklaması üzerine:
— Hıristiyanlık hakkında ne dersiniz diye sordum.
Bunun üzerine üstad gayet ciddi bir tavır aldı ve dedi ki:
—Oğlum, eğer Hıristiyanlar, İsa Aleyhisselamın dini üzere olsalar İlahi din üzere kaim olmuş
olurlardı. Çünkü İsa'nın (A.S.) ve bütün peygamberlerin dinleri, Allah'ın dinidir.
— Öyle ise bu işten kurtuluş nasıl olur?
— Müslüman olmakla.
— Müslüman olan necat bulur mu?
— Evet, müslüman olan dünya ve ahirette necat bulur.
Bu sözü üzerine:
— Efendim, akıllı olan kimse en faziletli ve en hayırlı olan şey ne ise kendi nefsi için onu seçer.
Siz İslam dininin fazilet ve yüksek kıymetini kavradığınız halde niçin müslüman olmadınız? Ne mani
vardı? dedim.
— Oğlum, Allah’ü Teala, İslamiyetin faziletini ve İslamın peygamberinin şerefini, bana küçük yaş-
ta değil, ihtiyarladıktan sonra nasip etti. Bu hususta bizim için öne sürülecek bir özür yoktur. Belki
ilahi hüccet üzerimizde durmaktadır. Eğer sen yaşta iken Vacib Teala Hazretleri bana hidayet
buyurmuş .olsaydı, her şeyi terkeder Hak dinine alenen girerdim. Dünyaya muhabbet her günahın başı
ve temelidir. Benim hıristiyanlar yanında sahip olduğum izzet ve itibarı, nüfuzumun çokluğunu ve
mallanmı biliyorsun. Eğer bende müslümanlığa birazcık meyil ve rağbet görülecek olsa hıristiyanlar
beni yaşatmazlar, derhal öldürürler. Farzedelim ki ellerinden kurtulııp İslam memleketlerine iltica
ettim. Müslümanlara «Ben İslam dinini kabul ettim, size geldim» diyecek olsam: «Hak dine girip
kazanmışsın. Allah'ın azabından nefsim kurtarmış olduğun bir dine girmekle bizi minnet altına
koyduğunu mu sanıyorsun?» diyecekler. Ben onların dilini bilmem. Onlar benim hakkımı bilmezler.
Doksan yaşında bir ihtiyar olarak yanlarında kalıp açlıktan ölürüm. Ben Allah'a şükürler olsun, Hazret- i İsa'ya (A.S.) gönderilmiş olan dinin bütün hakikatlarına inanıyorum. Bunun üzerine dedim ki:
— Efendim, ben İslam diyarına gidecek ve İslam dinine girecek olsam bana yardım ve delalet eder
Sayfa 21 / 81
20
misiniz?
— Eğer aklın varsa ve kurtuluşa ermeyi istersen hiç durma, git. Dünya ve ahıret saadeti senindir.
Lakin oğlum, aramızda geçen bu sözlere şimdi hiç kimse vakıf değildir. Konuştuklarımızı çok gizli
tutmalısın. Eğer bunlardan bir şey sezdirecek olursan hıristiyanlar seni o dakikada öldürürler ve ben
seni kurtarmağa muktedir olamam. Bunları benden işittiğini söylemen de sana fayda vermez. Zira ben,
canımı kurtarmak için inkar ederim. Sözlerim senin aleyhinde dinlenir. Senin benim aleyhimde
söyleyeceğin sözler ise doğru olarak kabul edilmez. İşte bu hususta bir şey sezdirecek olursan ben
senin kanından mesul değilim, dedi.
Ben de:
— Böyle bir halden Allah'a sığınırım, diyerek istediği gibi kendisini temin ettim.
Yol tedarikini yapıp, kendisiyle vedalaştım. Bana hayır dua etti. Yol harçlığı yapmam için hediye
olarak elli altın verdi. Ben de oradan deniz yoluyla memleketim olan Mayorka'ya geldim. Altı ay
kaldiktan sonra Sicilya'ya geçtim. Müslüman memleketlerine gidecek bir gemi için beş ay da orada
bekledim. Sonra Tunus'a gidecek bir gemi geldi. Ona binip, akşam üzeri hareket ettik. Allah'ın
yardımiyle ertesi gün öğle vakti Tunus limanına vardık. Bnraya demir attiğımız zaman benim
geldiğimi işiten oradaki hıristiyanlar toplandılar, evlerine götürdüler. Dört ay kadar onların yanında
misafir oldum. Hıristiyanlara Hükümet dairesinde Hıristiyan lisanını bilen bir kimsenin bulunup
bulunmadığım sordum. O sırada Tunus Beyi “Ebü'l-Abbas Ahmed” adında bir zat idi. Onun dairesinde
hususi doktoru Yusuf et-Tabib'in hırisistiyan lisanını bildiğini söylediler. Buna haddinden fazla
sevinip, hemen doktorun evini sordum. Beni götürdüler. Keyfiyeti doktora arz edip, «Müslüman
olmak için geldiğimi» söyledim. Bu hayırlı işin kendi vasıtasiyle olacağına çok sevindi. Atına binip
beni hükümet dairesme götürdü. Ebü'l-Abbas Ahmed'in huzuruna girip. keyfiyeti arzetti. Benim
huzura kabul edilmem için izin aldı. Huzura girdim. Ebü'l-Abbas Ahmed Hazretleri önce benim kaç
yaşında olduğumu sordu. Söyledim. Sonra:
— Hoş geldiniz. Pek güzel.. Müslüman olunuz. Allah mübarek eylesin, dedi. Bunun üzerine
ben, tercümanlık eden doktora:
— Efendimize lütfen söyleyiniz ki, dedim, bir kimse bir dini terkedecek olursa onun hakkında
Sayfa 22 / 81
21
çok dedikodu olur. Rica ederim, burada bulunan hıristiyanların ileri gelenleri çağrılsın, benim halim
onlardan sorulsun. Hakkımda ne türlü şehadet edecekleri dinlensin. Ondan sonra müslüman olayım.
Bu ricam üzerine Ebü'l-Abbas tercüman vasıtasiyle
— Sen Abdullah ibni Selam'ın (11) iman ile müşerref olduğu sırada Hazreti Peygamber
Efendimizden talep ettikleri gibi bir ricada bulundun, dediler ve Tunus'ta bulunan bazı hıristiyan
tüccarlarına ve ileri gelenlerine haber gönderdiler. Beni de meclise yakın bir odaya koydular. Çağırılan
hıristiyan ileri gelenleri ve tüccarları geldiler. Ebü'l-Abbas, onlara sordu
— Bu gemi ile gelen şu yeni papaz hakkında :
ne dersiniz?
Onlar cevap verdiler:
— Dinimizin pek büyük bir alimidir. Büyüklerimiz ilimde ondan yüksek derecede kimse görme- diklerini teslim ve tasdik etmişlerdir.
Bunun üzerine Ebü'l-Abbas:
11 Abdullah ibni Selam, siyer kitablarmda naklolunduğu üzere, Yahudi alimlerinden Husayn adında bir zattır, Abdullah adı,
müslüman olduktan sonra peygam-berimiz tarafından verilmiştir. Müslüman oiuşu şöyledir:
Peygamber Efendimiz Medine'ye hicret buyurup Hazret-i Eba Eyyüb'un evlerine şeref verdikleri gün, İbni Selam,
peygamberimizin huzuruna geldi, mübarek yüzlerine dikkatle bakarak: «Bu yüz yalancı yüzü değildir» dedi, hemen imana
geldi. Bundan sonra:
— Ya Resüiallah, dedi. Yahudi milleti gaayet iftiracı mahluklardır. Benim müslüman olduğumu işitirlerse ;
hakkımda akla hayalc gelmedik iftirada bulunurlar. Onun için, beni bir yerde gizleyip onların büyüklerine, alimlerine benim
hal ve şanımı sorunuz.
İbni Selam'ın bu ricası üzerine Yahudi ileri gelenleri çağırıldı. İbni Selam hakkında ne dedikleri soruldu. Ya- hudiler hep bir ağızdan:
— Cümlemizin en alimi ve en faziletlisidir. Babası dahi babalarımızın en alim ve en faziletlisi idi.
Yahudilerin bu sözleri üzerine Peygamber Efendimiz onlara:
— Ya, şimdi müslüman olursa ne dersiniz? buyurda. Onlar:
— Haşa ki o müslüman ola! dediler.
O sırada İbni Selam, Peygamberimizin işaretiyle meydana çıktı, alenen kelime-i şehadet getirdi ve Yahudilere dedi ki:
— Ey Yahudi güruhu Niçin imana gelmiyorsunuz? Malumunuzdur ki bu mübarek zat peygamberliği beklenen zatın ta
kendisidir.
Yahudiler bu sözü işitince ibni Selam'a:
— Yalan söylüyorsun. İçimizde en cahil oğlu cahil, şerir oğlu şerir sensin, dediler.
— İbni Selam da:
— İşte ya Resülallah! Benim size iftira edici olduklarını söylediğim Yahudi milleti bunlardır, dedi.
Bunun üzerine bu Yahudi güruhu peygamberimizin huzur-ı saadetinden çıkarıldılar.
(Mütercim)
Sayfa 23 / 81
22
— Eğer o adam müslüman olursa ne dersiniz? dedi. Hepsi birden:
— Allah göstermesin, dediler, bu adam hiçbir zaman bu işi yapmaz.
Ebü'l-Abbas Hazretleri, onlardan bu sözü işitince beni çağırttı. Ben de onların yanma gidip
hepsinin huzurunda şehadet getirdim. Hepsi önüne baktı hayret ve dehşet içinde kaldılar ve şöyle
dediler.
Bu adama bu işi yaptıran ancak evlenmek arzusudur. Çünkü bizde papaz evlenemez. Sonra kederli
ve gamlı olarak çıkıp gittiler. :
Bundan sonra Ebü'l-Abbas Hazretleri bana günde bir çeyrek dinar maaş
bağladı. Beni misafirhaneye. yerleştirdiler. Hacı Muhammed Es-Saffar'm kızıyla evlendirdiler. Güveye
gireceğim sırada da yüz altın ve bir kat elbise ihsan ettiler. Bu para ile düğün yaptım. Zevcemden
dünyaya bir oğlum geldi. Uğurlu olsun diye Peygamberimiz (Sallaüahü aleyhi vesellem) Efendimizin
ismini verdim.
———o——-
İKİNCİ FASIL
Tunus Beyi Ebu’l-Abbas Ahmed ile oğlu
Ebu'l-Faris Abdü'l-Aziz'in hükümetleri zamanındaki ahvalim
Müslüman oluşumdan beş ay sonra Ebü'l-Abbas Hazretleri bana Liman Reisliği memuriyetim
verdiler. Bundan maksatları, o hizmette bulunduğum müddetçe hıristiyanlar ile müslümanlar arasmda
cereyan edecek hadiselere dair elimden pek çok tercümeler geçeceğinden, Arap lisanını sür'atle öğren- mem idi. Gerçekten öyle oldu. Aradan bir yıl geçince Arapçayı öğrendim. Mehdiye şehrine giderek
oradaki Ceneviz ve Fransız donanması tarafından, gelen mektupları tercüme etmeğe başladım. Sonra
Ebü'l-Abbas Hazretleri ile «Kabis» kalesine gittik. Orada dahi Hazineler Müdürü oldum. Daha sonra
“Kafsa” kalesine vardık, işte burada Ebü'l-Abbas hastalamp Hicri yedi yüz doksan altı senesi Şaban
ayının üçüncü günü vefat etti.
Ebü'l-Abbas Ahmed'in ölümünden sonra yerine oğlu Ebü'l-Faris Abdü'l-aziz geçti. Merhum
babasının, şahsına göstermiş olduğu teveccüh ve vermiş olduğu mertebelere ve tahsisatlara ilaveten
beni misafirhane idaresiyle de vazifeli kıldı.
Bu Melik zamanında Liman Reisi ve tercüman bulunduğum sırada bir gün müslüman mallarını
Sayfa 24 / 81
23
taşıyan bir gemi gelip limanda demir attı. Onu müteakip Sicilya'dan iki gemi daha geldi. Bu iki
geminin mürettebatı, müslümanlara ait gemiyi elegeçirdiler içindeki müslümanlar canlarım zor
kurtarabildiler. Gemideki eşya ve malları yağma ettiler. Ebü'l Faris bu vak'ayı duyunca divanın başkan
ve üyelerine, Halku'l-Vad’e denilen yere çıkmalarım, müslümanların mallarının bedel ödemek
suretiyle kurtarılması için hıristiyanlarla pazarlık yapmalarını emretti. Onlar da bu emir üzerine
Halku'l-Vad'e gidip, maiyyetlerindeki tercümanı gemiye gönderdiler. Tercüman gemide hıristiyanlarla
anlaşmaya çahştı ise de, çok yüksekten konuştuklarından muvaffak olamadı. Sonradan anlaşıldı ki, adı
geçen gemilerden biriyle Sicilya hıristiyanları arasında hatırı sayılır bir papaz gelmiş. Bu papaz
talebelik arkadaşim olup vaktiyle birbirimizi kardeş gibi severdik. Benim müslüman olduğumu işitmiş,
bu hal kendisine güç gelmiş, çok üzülmüş ve beni tekrar Hiristiyan dinine döndürmek için bu gemi ile
ta buraya kadar gelmiş. Giden tercüman ile gemide karşılaşmca tercümana:
— Adın nedir?
— Ali.
— Ey Ali, bu mektubu Divanda Liman Reisi olan Abdullah'a ver. işte sana bir altın. Cevabım
getirdiğin takdirde bir altın daha veririm, dedi.
Tercüman mektubu alıp, Halku'l-Vad'e geri gelir, olanları bildirdikten sonra papaz ile arasında
geçen konuşmayı nakleder. Divan başkanı da mektubu alıp; Cenevizli bir tüccara tercüme ettirdikten
sonra, aslı ile beraber Ebü'l-Faris'e gönderir. Ebü'l-Faris mektubu okuyunca bir adam göndererek beni
çağırttı. Huzuruna girdiğimde:
— Abdullah, bu mektup deniz ötesinden geldi. Oku bakalım ne yazmışlar, anlayalım, dedi.
Ben de okuyup, gülmeğe başladım:
— Ne gülüyorsun? dedi.
— Efendim, Allah size zaferler versin, bu mektup, bana eskiden dostum olan bir papazdan gelmiş.
Hemen tercüme edelim, deyip kenara oturdum. Ve Arapçaya tercümesini yapıp, kendilerine verdim.
Eline alıp okuduktan sonra, kardeşi İsmail'e:
— Vallahi'l-azim hiçbir sözü terk etmemiş, (olduğu gibi tercüme etmiş) dedi. Ve sonra ben de:
—Efendim bunu nerden anladınız? diye sordum.
Sayfa 25 / 81
24
—Cenevizliler'in yaptığı başka bir tercümeden, dedi.
—Ey Abdullah, bu papaza ne cevap vereceksin? dediler. Ben de:
—Efendim, benim vereceğim cevap, tarafmızdan bilindiği üzere, Hak Din'e rağbetimden dolayı,
kendi isteğimle müslüman olduğumu bildirmektir.
Ayrıca, bana yazı ile bildirmiş olduğu diğer şeylerin biçbirine cevap vermek istemem, dedim.
Bunun üzerine Ebü'l-Faris Hazretleri;
— Ey Abdullah, senin tam ve doğru bir müslüman olduğunu öğrenmiş olduk. Bu hususta hiçbir
şüphemiz yoktur. Fakat, «Harp hiledir», hadis-i şerifinin hükmüne dayanarak, yazacağın cevapta,
müslüman mallarımn geri verilmesi hususunda papazın, gemi sahibine söyleyip yardım etmesini ve
müsluman tüccarlarla bir anlaşmaya varıldığı takdirde malların tartılması bahanesiyle senin de kantarcı
ile beraber çıkıp, geceleyin gemiye kaçacağım bildir, dedi.
Ben de aynen emrettikleri üzere bir cevap yazıp gönderdim. Papaz mektubumu okuyunca sevinmiş
olmalı ki, malların geri verilmesi hususunda talep ettikleri parayı azalttılar. Sonra, tartacak olan adam
birkaç defa gemiye gidip geldiyse de, ben gitmedim. Nihayet papaz gelmemden ümidini kesince
gemiyi kaldırıp, cehennem olup gitti.
Papazın yollamış olduğu mektup şu mealde idi;
«Kardeşin Fransis Papaz selamdan sonra sana şunları bildirir: Ben bu beldeye, seni bulup,
beraberce geri götürmek için geldim. Bugün Sicilya'ya hakim olan zatın yanında yüksek bir
mertebeye sahibim. Azletmek, tayin yapmak ve memleketin bütün işleri benim, elimdedir. Şimdi
sözüme iyice kulak ver de Allah'ın bereketinin bulunduğu bu tarafa gel. Mallarım ve diğer eşyalarım
elimden çıkar diye, sakın korkma. Ben, seni hayal etüğinden daha çok tatmin edecek mal ve makama
sahibim, istediğini vermeğe hazırım. Selam.»
TUNUS HÜKÜMDARI EBÜ'L-FARİS ABDÜ'L-AZIZ'DEN BAZI HATIRALAR
Ebü'l-Faris, bütün millet hakkında kitab ve sünnet üzere adalet icra etmiştir. Alim ve salihlere iltifat
ve ikramda bulunmak onun güzel huylarından ve yüksek hasletlerindendir. Tunus'a gelen misafirlere
tazim ve hürmet ettiği gibi, Resülüllah'ın Ehl-i Beytine son derecede riayet eder, herkese mertebelerine
Sayfa 26 / 81
25
göre ihsanlarda bulunurdu. Ebü'l-Faris'in bu husüsiyetinden dolayı doğu ve batıdan pek çok insanlar
gelirdi. Misafirlerin gerek orada kalmaları ve gerekse dönmeleri esnasmda azami kolaylıklar sağlanır
ve bu husus üzerinde titizlikle durulurdu.
Her sene, peygamberimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) in doğum gecesine hürmeten Rebi'ül-evvel
ayının onikinci gecesi bir toplantı yapılırdı. Toplantıda gülsuyu vesaire dağıtımmdan başka divan
gelirinden altmış dinar verilmekte idi (12)
Ebü'l-Fans'in her kim olursa olsun mzlum olana merhamet ve insafı o derece şöhret buhnuştu ki,
küçük - büyük bütün memurlar ve maiyyetinin ileri gelenleri ona imtisal ederek zulümden sakınırlar ve
kendilerinden şikayetçi bir kimsenin çıkmamasına son derece dikkat ederlerdi.
Sık sık hapishanelere gider, orada bulunanların hal ve hatırım sorar, tahliyesi lazım gelenleri salı-
verir ve cezaya müstehak olanların da cezasmı verirdi.
12 Mevlid merasimlerinin tarihçesi: İslam tarihinde başlang'ıçta Hazret-i Muhammed'in doğum günlerini kutlama adeti
yoktu. Mevlid toplantıları sonradan ortaya çıkmıştı. Tarihte ilk defa mevlid-i şerif merasimini yaptıran ve bu hayırlı işi
an'aneleştiren Erbil Hükümdarı Muzafferüi'd-din Gökbörü Hazretleridir. Bu değerli hükümdar (Allah onu mağfaretine nail
kılsın) altı yüz dört (604. H) senesi Rebiü'l-evveli'nin on ikisinde bu ayini vaz'etmiştir. O gün bu mes'ud doğumun
kutlanması için devlet fevka'lade hazırhklara girişir, bayram ve düğün günleri gibi türlü türlü yemekler ve şerbetler
hazırlanır, şehirli - köylü memleketin bütün ahalisine ziyafetler verilir, sadakalarla yoksulların kalbleri sevindirilirdi.
Bu mevzuda zamanın ilim adamları birçok risaleler yazdı. Devrin şairleri nice parlak kasideler düzdü. Bu kubbede baki
kalan hoş sada kulaklarda unutulmaz akisler bıraktı.
Cenab-ı Hak'kın sonsuz lütfuna hamd ü sena ederiz ki, halen müslüman memieketlerinde; hususiyle Haremeyn'de
(Mekke - Medine), Mısır ve İstanbul'da bu kutlu gelenek yaşamaktadır. O mutlu demde bütün ehl-i İslam sevince gark iie
Resül-i Kibriya'ya karşı hürmet ve edeb vazifeierini ifa için mevlid-i şerif kıraetiyle meşgul olmadadırlar. Bu suretle
Rebiü'l-evvel de ayların en hayırlılarından sayıla gelmiştir.
Mısır'da içbu mevlid-i şerif merasimleri için ehl-i iman görülmemiş çapda masrafa girişirlermiş. Bazı kimselerin
zihinlerinden geçmiş ki, lıu kadarı israf olmaz mı? Büyük alim İbni Hacer Heysemi, «Fetava-yı Hadisiyye» adlı kitabında
buna ternas etmekte ve şöyle buyurmaktadır:
“Mısırlalar'ın bu tarihi günün sevincinden dolayı yaptıkları masrafları asla israf cümlesinden değildir. Belki bunlar,
şan-ı Muhammediye, imanın gereği oİan muhaabbet-i Ahmediyye'ye nisbetle gaayet hakirdir. Hiç mesabesindedir."
Bazılar derler ki:
«Medhal» müellifi İbnü'1-Hac, bu merasimlerin tümüne cebhe almıştır.
Hayır, mes'ele öyle değildir,
Mısır'da mevlidlerde saz da çalınırmış. Onıuı tenkıd ve itirazı bunadır. Bu münasebetle mukaddes şeriatımıza aykırı
olarak yapılan hareketlere karşıdır. Bir takım haram aletlerin ve vasıtaların işe karıştırılmasına muhaliftir. Yoksa mevlid
kıraetinin aslına ve hakıkatine matuf değildir.
Bu makale, İbrahim Halebi'nin Ahmed Asım tarafından tercüme edilen «Siyer» kitabından alınmıştır.
(Mütercim)
Sayfa 27 / 81
26
Çok sadaka ve ihsanda bulunması halk arasında yaygmdı. Yardıma muhtaç olanların adlarını bir
deftere kaydettirip, Fakih Ebu Abdullah Mohammed ibni Selamüt-Taberi’yi dağıtma işiyle
vazifelendirmiş ve onun vasıtasiyle ihtiyaç sahiplerine yardım adet olmuştur.
Her sene Mekke, Medine ve civar halkına ve hacıları yol kesenlerden korumaları için Arap
şeyhlerine çeşitli yardımlarda bulunurdu.
Endülüs halkma dahi her sene para. at, silah, barut ve buğday gönderirdi. Ölümünden sonra geri .
kalan hasılatı ile hıristiyanlardan müsluman esirlerin kurtarılması için bir miktar arazi vakfetmiş,
başına emin bir zat olan Ebu.Abdullah Muhammed ibni Azüzi'yi getirmişti. Vaki hasılat ile bir taraftan
arazi satın alınarak masarfın çoğaltılmasına çalışılırken, bir taraftan da Tunus limanına gelen
müslüman esirlerin devlet hazinesinden bedelleri verilerek kurtarılmalarını vasiyet etmisti. Hatta Ebü'l- Faris Tunus'ta mevcut olan her vilayetin hıristiyan tüccarlarına: Müslüman esirlerden ellerine geçeni
alıp getirmelerini, gençler için altmış, ihtiyarlar için kırk - elli dinar kadar akçe verileceğine dair benim
tercümanlığım vasıtasiyle bir mukavele yapmıştı. Bu mukaveleden sonra, Hıristiyanlar pek çok esir
getirip hazineden akçelerini almışlardır. Bu kitabın yazıldığı tarih olan işbu (823 H.) senesinde de bu
andlaşma devam etmektedir.
Güzel icraatlarından biri de şudur: Deniz kapısı dışında bulunan ve bazı hıristiyanların senede on
iki bin dinara kiraladıkları hanı yıktırdı. Çünkü içinde içki içmek ve türlü rezaletler yapmak suretiyle
halkın umumi huzurunu bozuyorlardı. Sırf Allah'ın rızasını kazanmak için o kadar geliri terk etti. O
hanın yerine içinde namaz kılınacak, zikredilecek, salavat getirilecek bir ibadethane ve imaret yaptırdı.
Gelirleri buraya sarfedilmek üzere bir kısım araziyi ve zeytinliği vakfetmiş ve karşısmda bir de
yağhane vakfetmekle mezkur yeri imar ve ihya etmiştir. Bardo bahçesi yakınında ve EI-Damus
adındaki yerle Cebel-i Havi civarında bulunan tekkeleri, Bab-ı cedid dışındaki su dolaylarını ve Dar-ı
Ebi'l-ca'd'ın yanındaki karakolları, mevcud hamamları, mesireleri hep o yaptırmıştır. Zeytuni camii
içindeki kütüphane ve Tunus'taki yoksul müslümanlar hastahanesi dahi Ebü'l-Faris devrinde
yapılmıştır.
Tunus'un bütün çarşı ve pazarlanndan Şeriata aykırı olarak elde edilen yirmi sekiz bin dinarı terk
etmiştir. Kendisinden önce Tunus'ta sabun üretimi yasaktı ve hükümetin tekelinde idi. Hükümetten
Sayfa 28 / 81
27
habersiz sabun imal edenler muhtelif para ve hapis cezalarma çarptırılırlardı. Ebü'1-Faris bu yasağı
kaldırmakla bir takım yolsuzluklara son verdi. Memleket içindeki kötü ruhluları diğer beldelere sürdü.
Sicilya adasına bir donanma gönderdi. Tarkuba şehri zaptedildi. Kalesi yıkıldı. Trablus, Kabis.
Hama, Kafsa, Tuzer, Nefka, Biskra, Kostantiniye ve Bicaye beldelerine dahi asker göndermekle yüz
yıllardan beri Afrika'da çeşitli hasarlara cüret eden ihtilalcileri itaate mecbur etmiştir.
ÜÇÜNCÜ FASIL
Hıristiyanhğm Reddi ve Hazret-İ Muhsmmed’in (A.S.M)
Peygamberliğinin Tevrat ve İncil Gibi Diğer
Peygamberlerin Kitablarındaki Delillerle İsbatı
Bu bölümde, Hıristiyanların bozuk inançlarım İncilin hükümleriyle ve İncilleri yazan dört kişinin
sözleriyle ortaya koyacağız. Ayrıca halen ellerinde bulunan kitablardaki, evvelki peygamberlerden
nakledilen sözleri beyan ile peygamberimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) in nübüvvetinin ispatını
te’kid eyleceğiz.
Bu fasıl dokuz kısma ayrılmıştır.
BİRİNCİ KISIM:
Mevcud dört İncili yazanlar ve uydurdukları yalanlar hakkındadır.
İKİNCİ KISIM:
Hıristiyanların mezheblerine göre ayrılıkları ve fırka sayıları hakkındadır.
ÜÇÜNCÜ KISIM:
Hıristiyanlık kaidelerinin beyanı ile onların bütün kaidelerinin yine kendi İncillerinin sarahat ve
delilleriyle red ve ibtaline dairdir.
DÖRDUNCÜ KISIM:
Hıristiyanların esas din ve mezhepleri olarak, büyük ve küçüklerinin öğrenip dindarı oldukları
inancın da yine asıl İncilleriyle reddine dairdir.
BEŞİNCİ KISIM:
Hazret-i İsa (A.S.) , onlarm inanç ve iftiraları üzere Tanrı olmayıp bir insan ve Allah tarafmdan
Sayfa 29 / 81
28
gönderilen bir elçi ve peygamber olduğunun İncilin nassıyla beyan ve tafsili hakkındadır.
ALTINCI KISIM:
Dört İncili yazan dört zatm ayrılıklarını beyan ve tenakuzlariyle (çelişmeleriyle) yalanlarma dair- dir.
YEDİNCİ KISIM
Papazların Hazret-i İsa aleyhisselam’a niset ettikleri yalana ve o hususta yalancı kendileri
olduğuna dairdir.
SEKİZİNCİ KISIM:
Hıristiyanların müslümanları ayıpladıkları mes'elelerin beyanı hakkındadır.
DOKUZUNCU KISIM:
Peygamberimiz Hazret-i Muhammed aleyhisselamın nübüvvetinin, Tevrat, Zebur ve İncil
nasslariyle ve daha önce gelip geçen peygamberlerin müjdeleriyle sabit olduğuna ve önceki
peygamberlerin onun gönderilmesinin sıhhati ile şeriatının bekaası ve Kıyamete kadar devamı
hakkında olan haberine dairdir.
BİRİNCİ KISIM
Bugün İsa aleyhisselama gökten inen İncil, hiç bir memlekette yoktur. Hıristiyanların ellerinde dört
türlü İncil vardır. Bunları yazanlar, Metta (St. Matthieu), Luka (St. Luc), Markus (St. Marc), Yuhanna
(St. Jean) dır. İncili ilk değiştiren bunlardır.
1 — Filistinli olan Metta, İsa aleyhisselamı yalnız göğe çıktığı sene görmüş ve bundan sekiz sene
sonra İskenderiye'de birinci İncil'i yazmıştır. Burada İsa aleyhisselam'ın veladetinde (doğumunda)
görülen, şaşılacak şeyleri ve Yahudi padişahı Herod’un (Herodos), onu çocuk iken öldürmek istediğini;
bunun üzerine annesi Hazret-i Meryem'in, oğlunu alıp Mısır'a götürdüğünü yazmaktadır. Metta'nın
anlattığına göre, İsa aleyhisselam doğduktan sonra Beyt-i Makdis'e Şark tarafından üç mecüsi geldi ve:
— Bu günlerde dünyaya gelen sultan nerededir? Biz kendi memleketimizde onun yıldızını doğmuş
gördük ki, bu onun dünyaya geldiğinin delilidir. Ona hediye getirdik, dediler.
Herod bunu işitince Yahudi ulemasını topladı. Bahsedilen çocuğu onlara sordu. Onlar da:
Sayfa 30 / 81
29
— Beni İsrail peygamberleri kitablarında bize haber vermişlerdir ki, Mesih aleyhisselamın doğuşu
bugünlerde Kudüs'de Beyt-ül-Lahm'da olacaktır, dediler.
Bunun üzerine, Herod mecüsilere, Beyt-ül Lahm'e gidip, yeni doğan çocuğu aramalarını,
buldukları takdirde kendisine bildirmelerini söyledi.
Her ne kadar onlara. «muradım onunla birleşmek, ona yakın olmak ve kulluk etmektir-» dediyse
de: gerçekte öyle olmayıp, onu öldürmeye karar vermişti.
Üç mecüsi Beyt-ül-Lahm’e gidip, Hazreiti Meryem'i oğlu Hazret-i İsa (A.S.) kucağmda olduğu
halde buldular. Hediyeleri verdiler İsa aleyhisselama secde ettiler. Geceleyin kendilerine bir melek
gelip, İsa aleyhisselamın doğduğu yeri saklamalarını, başka bir yoldan geri dönmelerini emir ve işaret
etti. Sonra Hazret-i Meryem'e, Herod'un hile ve suikasdıni haber verdi ve İsa aleyhisselamı ahp Mısıra
gitmesini tenbih etti. Hazret-i Meryem de öyle yaptı.
Metta'mn anlattığı bu hikaye ve sözler batıl ve esassızdır. Hakikatle hiçbir alakası yoktur. Böyle bir
hadise hakikatte olsaydı, Herod İsa aieyhisselamı aramağa kendisi gider veya güvendiği bir kimseyi
gönderirdi. Diğer üç İncili yazan, Luka, Markus ve Yuhanna kitablarında böyle bir şeyden
bahsetmemişlerdir. Zaten Metta, İsa aleyhisselamın doğumunu idrak etmediğinden. bunu bilerek ifade
etmeyip; belki bir yalancıdan işittiğini nakletmiştir.
2 — Gelelim Luka'ya: Bu adam Hazret-i İsa'ya (A.S.) yetişmemiş ve onu asla görmemiştir. Kendisi
Hazret-i İsa'nın (A.S.) semaya çıkarılmasından sonra hıristiyan olmuş, hıristiyanlığı Pavlos'un yanında
meyda gelmiştir. Bir yahudi olan Pavlos da Hazret-i İsa'yı (A.S.) ne görmüş, ne de onun asrına
yetişmiştir. Pavlos zaten hıristiyanlarm en büyük düşmanı idi. O derecede ki, bir zaman, her nerede bir
hıristiyan bulunursa yakalayıp, Beyt-i Makdis'e getirilmesi ve orada hapsedilmesi hakkında
Kayserlerden emir çıkartmıştı.
Luka «Havarilerin Kıssaları» (13) adlı kitabında hikaye eder ki: Merkum Pavlos bir gün bir atlı ile
dolaşırken güneş parıltısı gibi bir nura rast gelip, o nurdan bir ses işitmiş:
«— Ey Pavlos! Niçin bana zarar veriyorsun?»
13 Bu hikaye, Luka'nm yazdığı «Amal-i Rusül» (Resullerin işleri) kitabının dokuzuncu babında yazılıdır. «Havarilerin
Kıssaları» ta’biri o kitabın diğer bir adıdır. (Mütercim)
Sayfa 31 / 81
30
Pavlos demiş ki:
«— Seni bu zamana kadar görmediğime göre nasıl olur da sana zarar verebilirim?
Bunun üzerine nurdan:
— Benim ümmetime olan zararın banadır. Onlardan elini çek. Zira onlar hak üzeredirler. Onlara
tabi ol. Felah bulursun cevabı gelince Pavlos sormuş:
— Efendim bu hususta bana bir emriniz var mı?
Nur cevap vermiş:
— Dımeşk (Şam) şehrine git ve «Enaniyye» adlı kimseyi sor.
Pavlos gidip, o adamı arayıp bulmuş. Hazret-i İsa'dan (A.S.) bu işittiklerini ona bildirmiş. Ondan,
beraberce Hıristiyan dinine girmeyi istemiş. O da onun bu isteğini kabul etmiş. Merkumun Hazret-i
İsa'ya (A.S.) imanı belli olduktan sonra şan ve şerefi artmıştır.
Bu hikayenin aslı yoktur. Veya şeytan hilesidir. Demek oluyor ki, Pavlos, Enaniyyenin, Luka'da
Pavlos'un elinde hıristiyan olmuş ve İncili ondan almıştır. Halbuki, bunların ikisi de Hazret-i İsa'ya
(A.S.) yetişmemiş ve görmemişlerdir, işte bu kadar karışık ve manasız sözler, Hıristiyanlığın batıl ve
yalandan ibaret olduğuna açık bir delildir.
3 — Markos da Hazret-i İsa'yı (A.S.) görmemiştir. Hıristiyanlığı kabulü, Hazret-i İsa'nın (A.S.)
semaya çıkışından sonra ve Havarilerden Petros'un Yananda olmuştur. İncili Roma şehrinde yazmıştır.
Altıncı kısımda açıklayacağımız üzere Markos, diğer İncilleri yazanlara bazı mes'elelerde muhalefet
etmiştir.
4 — Yuhanna ise, Hazret-i İsa'nın (A.S.) teyzezadesidir. Hıristiyanların dediklerine göre, Hazret
İsa (A.S.) , bunun düğün ziyafetinde hazır bulunmuş ve suyu şaraba o zaman tahvil etmiştir. Hazret-i
İsa'nın (A.S.) da ilk mücizesi bu imiş. Yuhanna bunu görünce zevcesini terkederek, din ve seyahatta
Hazret-i İsa (A.S.) ’ya tabi olmuştur.
Onlar derler ki: Hazret-i İsa (A.S.) yahudiler tarafından öldürüleceğini anladığı zaman,
teyzezadesi Yuhanna'ya vasiyet etti: Ey Yuhanna, annem hakkında Allah'dan kork ki, o senin
annendir. Annesine de Yuhanna hakkında: O senin oğlundur. Onun hakkında Allah'ın gazabından
sakın, dedi. Onu da annesine vasiyet etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder